W początku 1800 roku szereg warunków i wydarzeń wywołał bunt przeciwko Hiszpanii. Należą do zwiększenia dobrobytu, hiszpański błędnego zasadę, niepowodzenie Hiszpanów do obrony przed atakami Buenos Aires (180607) brytyjskich i inwazji Napoleona Hiszpanii. Buenos Aires zbuntowali się w 1810 roku, ale niepodległość Zjednoczonych Prowincji La Plata Rio de formalnie nie ogłosił aż 9 lipca 1816. W tym czasie regiony północna i wschodnia nie ogłosiły niepodległość jako odrębnych narodów, Paragwaju i Urugwaju w 1811 w 1815. Walne Jos de San Martn był główny przywódca wojskowego buntu. Później prowadził wojska argentyńskie do Chile i Peru, 181722, do walki o niepodległość tych krajów. Największa Argentyna w 1816 W 1816 roku, prowincje, które teraz tworzą wiele z Argentyny ogłosił niepodległość od Hiszpanii. Nowy kraj został nazwany Zjednoczonych Prowincji La Plata.
Dziesiątki lat anarchii i wojny domowej, a następnie niepodległość. Tzw unitarianie (te głównie w Buenos Aires) chciał silny rząd centralny. Federalistów (z caudillos lub wodzowie, z innych województw) walczyły o autonomii lokalnej. W 1829 roku Juan Manuel de Rosas doszedł do władzy. Chociaż federalny, rządził konfederację jako dyktator. W 1852 roku został obalony. Konstytucja ustanowienie Republika Federalna została przyjęta w 1853 roku, i General Justo Jos de Urquiza został wybrany na pierwszego prezydenta. Przez 1862 roku wszystkie prowincje zostały zjednoczone w konstytucji. Jednak walka o stabilności politycznej kontynuowane. Największa Argentyna wzięła swoją obecną nazwę w 1860 roku zdobyte terytorium na północy w 1874 roku, po wojnie z Paragwajem. Patagonia stał się częścią Argentynie w 1881.An Ery Zmień
W prezydentów Bartolom Mitre (186268) i Domingo F. Sarmiento (186874), konsolidacja republiki kontynuowane. Początek w połowie wieku, masy imigrantów przybyli do Argentyny, Europeanizing społeczeństwa i wyzwanie dominację cr