Sebastian Cabot, żeglarstwo dla Karola I Hiszpanii badali La Plata, Paraná i Paragwaju rzek w jego podróży z 1525-30 , W 1536 roku hiszpańska kolonia powstała w Buenos Aires. Juan de Ayolas został wysłany na wyprawę w górę rzeki, aw 1537 roku jego partia zbudowali fort, Asuncion, w miejscu połączenia rzek Paragwaj i Pilcomayo. Gdy Ayolas został zabity przez Indian, Domingo Martínez de Irala przejął, i wkrótce przeniósł się resztki osady Buenos Aires do Asunción. Największa
Álvar Núñez Cabeza de Vaca przybyli w 1542 roku, aby służyć jako namiestnika królewskiego, ale osadnicy wydalono go w 1544 roku i wybrany Irala gubernatora. Asunción, znajdujące się na terytorium żyznej, stał się głównym centrum hiszpańskiej osady. Stąd władze hiszpańskie został przedłużony z powrotem w dół rzeki. Ponieważ nie metale szlachetne lub kamienie szlachetne zostały odkryte w regionie, jednak w dużej mierze ignorowane przez Hiszpanię. Największa
W 17 wieku, jezuici osiedlili Indian Guarani w samowystarczalnych wspólnot zwanych reducciones i chronił ich od wykorzystywanie przez kolonistów, którzy chcieli, aby ich zniewolić. Wzburzone co czuli był bezprawny nacisk Jezuita w sprawach kolonialnych i pozbawiony handlu i robotników, wielu Paragwaju koloniści wzrosła w buncie w 1721 roku i założył niezależną gminę. Comuneros, jak rewolucjoniści zostali wezwani, nie zostały całkowicie zniesione, dopóki 1735. W 1767 roku, jednak jezuici zostali wygnani z hiszpańskich kolonii przez Karola III w Hiszpanii, który za złe ich siłę, a Indianie stały się dostępne dla kolonistów jak pracownicy . Największa Niezależność i Tyrania
Wicekrólestwa La Plata, w którym Paragwaj dołączonym Argentynie, ogłosiła się republiką w 1810 roku Paragwaju, jednak opór argentyńskich dominacji, i założył własny rząd w 1811 roku José Gaspar Rodríguez de Francia uczynił sobie dyktatora w roku 1814. Aby umocnić swoją władzę i bał się przeciwstawić, co było niebezpieczne wpływy z Paragwaju większych sąsiadów, zbudował silną armię i odizolowane kraj od wszystkich obcych kontaktu. Największa
Francia następcą został w 1840 roku Carlos Antonio López, który sam wybrany na prezydenta w 1844 roku Pod jego portów rzecznych reguły zostały otwarte dla handlu zagranicznego, oraz program edukacji publicznej rozpoczęto. Po jego śmierci w 1862 roku, jego syn, Francisco Solano López, przejął kontrolę. Był ucisku tyrana, któr
[1] 