Maya Indianie zamieszkiwali Gwatemala już w 2400 rpne Opracowali zaawansowaną cywilizację i rozwijała się tam, ale spadła po 900 AD W 16 wieku, Majowie zostały stonowane przez Hiszpanów pod Pedro de Alvarado. On rządzi generał Nowym kapitanem Gwatemali, która obejmowała całą Amerykę Środkową wyjątkiem Panamy. Przez prawie trzy stulecia region był pod hiszpańskim reguły Największa
W 1821 roku pięć województw tworzących kapitana generalnego Gwatemali ogłosiły niepodległość, ale w przyszłym roku stały się częścią nowego meksykańskiego imperium pod Augustyn I. Gdy Iturbide był prowadzony od władzy w 1823 roku uzyskał niepodległość prowincji jako konfederacja nazywa Zjednoczonych Prowincji Ameryki Środkowej. W okresie 1838-39, konfederacja upadła. Gwatemala stała się niezależnym państwem w 1839 roku
Rafael Carrera, przywódca sił konserwatywnych, które pomogły doprowadzić do rozwiązania konfederacji, stał się prezydentem Gwatemali w 1844 roku i stał się dominującą postacią polityczną w Ameryce Środkowej. W 1854 roku został prezydentem do końca życia. Zmarł w 1865 roku Vicente Cerna, jednego z generałów Carrera, zastąpił go na stanowisku prezydenta, ale został obalony w 1871 roku General Justo Rufino Barrios, liberał, doszedł do władzy w 1873 roku, a naród postęp gospodarczy pod jego rządami. Zginął w 1885 roku w wojnie z Salwadoru, podczas próby utworzenia związku państw Ameryki Środkowej. W 1898 roku Manuel Estrada Cabrera został prezydentem. Największa 20th Century
Estrada Cabrera jako despota rządzi od 22 lat. Faworyzował bogatych klas i zachęcać do rozwoju przemysłu. Został obalony w 1920 roku utrzymała się do względnego porządku 1930, kiedy kryzys ekonomiczny doprowadził do innego powstania. Największa
W 1931 roku Generalny Jorge Ubico doszedł do władzy. Pod jego dyktatury, postanowienie zostało utrzymane i stabilność gospodarcza przywrócone. W 1944 roku sojusz studentów, liberałów i dysydenckich członków armii zmuszeni Ubico z urzędu i przejął kontrolę nad krajem. Wiele reform społecznych i gospodarczych zostały wprowadzone przez prezydentów Juan José Arévalo (1945-51) i Jacobo Arbenz Guzmán (1951/54). W trakcie swoich prezydencji, wpływy komunistyczne w rządzie zaczęła rosnąć. Gdy Arbenz wszczęte reform dotyczących gruntów i zachęcał wzrost związków zawodowych, jego przeciwnicy twierdzili, że był pod kontrolą komunistycznej. Armia, z
[1] 