Nabatejczycy, starożytny semickich ludzi, którzy żyli w tym, co jest teraz Jordan. W latach 200 przed naszą erą i 100 AD, Nabatejczycy utrzymane kwitnące królestwo oparte na handlu i rolnictwa. Od Petra, ich kapitału, Nabatejczycy zdominowany bogate karawany tras prowadzących do Grecji, Rzymie, Syrii, Persji, Egiptu, południowej Arabii, Indiach i Chinach. Oni przerósł swoich sąsiadów Bliskiego Wschodu w rolnictwie, poprawę wydajności oaz i obracając rozległe obszary pustyni pod pola uprawne produkcyjnych poprzez budowę systemów nawadniania. Nabatejczycy również zauważyć ich cienkiej, delikatnej ceramiki i ich zdolność do wydzielania budynki, pomniki i grobowce z gór.
Nabatejczycy pierwotnie koczownicy żyjący w południowej Arabii. W czwartym wieku przed naszą erą, że przeniósł się na północ i osiedlili się w Petra. Nabatejczycy wzrosła bogatych od pobierania opłat z przyczep do bezpiecznego prowadzenia przez ich terytorium. Petra stała się miastem kosmopolitycznym, odzwierciedlając zarówno grecko-rzymskiej i wpływów wschodnich w swojej sztuce i architekturze. Wiele Nabatejczycy mówił po grecku i łacinie oprócz aramejskiego ojczystym dialekcie.
W pierwszym wieku pne, Nabataean osady przedłużona na północ do Damaszku (Syria), na południe do Morza Czerwonego, na wschód przez większość tego, co jest teraz Jordan i na zachód do Morza Śródziemnego. Królestwo osiągnął największy rozwój pod przewodnictwem Aretas IV (9 pne-40 ne). To zostało załączone przez Rzym w okresie 105-106 A.D. i został wykonany prowincji Arabia.
Niewiele wiadomo o Nabatejczycy aż do 20 wieku, kiedy to amerykański archeolog Nelson Glueck poświęconej ponad 30 lat studiów do ich pozostałości.