Księga Machabejska, nazwę rodziny patriotów żydowskich. Założyli Maccabaean lub Hasmonaean, dynastii, która rządziła Judę (część Palestyny) w czasie drugiego i BC pierwszych wiekach Ich heroiczna walka o wolności religijnej jest opowiedziana w I i II Machabejska Księga Machabejska, ksiąg Biblii katolickiej i protestanckiej apokryfów. Największa
W 167 roku pne Syryjczyk-grecki dostojnik żydowski król Antioch IV Epifanes, przymusowo założona idola w świątyni jerozolimskiej i nakazał budowę ołtarzy w całej Palestynie obowiązkowego kultu bogów pogańskich. Matatiasz, kapłan żydowski Modin, małym miasteczku niedaleko Jerozolimy, zabił pierwszego Żyda zbliżyć się do lokalnego ołtarz. On i jego pięciu synów, a następnie uciekli w góry, aby chwycić za broń. Największa
W dniu jego śmierci w 166 roku pne, Matatiasz następcą został jego syn Judasza. Wybitny przywódca, Judasz pokonał wojska syryjskie kilka, wjechał do Jerozolimy w 165, a rededicated świątynię. Akt ten upamiętnia święto żydowskiej Chanuki. Judasz otrzymał przydomek Machabeusz osoby ("Hammerer"). Największa
Po śmierci Judasza w bitwie w 160 roku pne walka o niepodległość z Syrii kontynuował jego brat Jonathan. Kolejny brat, Szymon, udało się w 143 roku pne Jonathan i zdobyła niezależność Judy w przyszłym roku. Rangę arcykapłana-politycznej i religijnej głowy państwa, została podana do Szymona i jego potomków. Dynastia zakończyła się 37 przed naszą erą podczas panowania rzymskiego. Największa