Marek Aureliusz zmarł w środku wojny na granicy Dunaju i opuścił imperium w ręce jego syn Kommodus (180-92), który zaniedbał sprawy państwa do udziału wyścigi rydwanów, cyrki i walk gladiatorów. Jego zabójstwo przez dworzan został przyjęty z uznaniem publicznym. Konkurencyjne powodowie walczyli o godność cesarza, a po roku nieładzie, Septymiusza Sewera, ogólnie w regionie Dunaju, pomaszerował na Rzym i obalony rywala, Didiusz Julianus miał poparcie gwardii pretorianów. Największa
Severus (193-211) był silny władca i kompetentny administrator. On znacznie podniósł płace żołnierzy, rozbudował armię, i obronił imperium. Dla następnego ćwierćwiecza Rzym rządził synów sewerowie-Severusa i innych krewnych. Ostatnia reguła dynastii był Aleksander Sewer (222-35). On przywrócił do Senatu niektórych instytucji stracił w poprzednich wiekach. Został zabity przez swoich żołnierzy, którzy sprzeciwiali się jego próby wynegocjowania pokoju z Gotów na niemieckim pograniczu. Największa
Oddziały zastąpione Severusa z Maksymin (235-38), żołnierza chłopa, który zmartwychwstał w szeregach , Armia przejęła kontrolę nad imperium i od tego momentu się i złamał cesarzy do woli.
