biblioteki aleksandryjskiej, największy i jeden z najbardziej znanych bibliotek świata starożytnego. Został on stworzony jako część Muzeum (akademii sztuki i nauki poświęconej Muz) założona w Aleksandrii w Egipcie, około 300 pne Ptolemeusz I, założyciel, wezwał czołowych greckich uczonych do Aleksandrii, aby studiować i pracować pod jego patronatem. Pierwszy projekt z uczonych było opracowanie nowych, autorytatywne wydań Homera Iliady i Odysei. Największa
Budynki muzealne zostały zakończone w panowania Ptolemeusza II (285-246 pne), który zbudowany kolekcji biblioteki z książki (zwoje papirusu) do aż 700 tysięcy. Ptolemeusz III pożyczył ważne rękopisy z Aten do skopiowania, a następnie umorzone duży depozyt zachować oryginały bibliotece. Matematyk Euklides, fizyk Archimedes, geograf Eratostenes i krytyk Kallimach byli wśród uczonych, którzy studiowali lub pracowali w bibliotece. Pod koniec III wieku pne, Aleksandria była stolicą intelektualną świata hellenistycznego. Największa
W 48 roku pne podczas bitwy między Juliusza Cezara i zwolenników Ptolemeusza XII, duża część zbiorów biblioteki został zniszczony przez pożar. Strata została wykonana w latach 30-tych, kiedy Marek Antoniusz przedstawiony Kleopatrę z luzem rękopisów z biblioteki z Pergamonu (na pergaminie, ponieważ Egipt nie chciał sprzedać papirus z rywalem biblioteki). Największa
Gdy chrześcijaństwo stało powszechne, Muzeum zaczął być postrzegany jako centrum pogaństwa. Od 270 rne poniosła okolicznościowe destrukcyjne ataki chrześcijańskiej mobów; około 390 jego życiu, a ostatni budynek pozostałości biblioteki zostały zniszczone. Największa