Rosetta Stone, płyta z czarnego bazaltu, który dostarczył uczonych z pierwszym kluczem do starożytnego Egiptu hieroglifów piśmie. Korzystanie z Rosetta Stone jak słownik, naukowcy byli w stanie przetłumaczyć inne napisy i rękopisy pisane hieroglifami. Kamień został odkryty w 1799 roku w pobliżu Rosetta, Egipt, przez francuskiego inżyniera armii Napoleona. Trzy lata później została przejęta przez British Museum. Jest to około trzy i pół stopy (1 m) długości, dwa i pół stopy (76 cm), a jedna stopa (30 cm) grubości. Na nim są napisy w trzech rodzajów zapisu-hieroglificzne, ludowe (uproszczony hieroglificzne) i greckim. Największa
W tekście greckim łatwo odczytać. To jest dekret przygotowany w 196 przed naszą erą przez grupę kapłanów, nakazujących obchody pierwszej rocznicy koronacji faraona, ich Ptolemeusz V Epifanes. Kapłani pochwalił faraona chwalebnych czynów wielu, takich jak anulowanie zaległości podatkowych oraz udzielanie amnestii dla więźniów. Na zakończenie, dekret skierowany że być wpisane w hieroglificzne, ludowe i greki na kamiennych płytach. Największa
hieroglify okazały się najbardziej trudne do odczytania ze względu na fałszywym założeniu, że hieroglify były tylko symbole słów i nie zrobił stanowią dźwięki. Angielski uczony Thomas Young, poczyniła pewne postępy w identyfikacji ważnych niektóre z nazw, takich jak Ptolemeusza, w demotycznych i hieroglifami tekstów w roku 1819. W 1822 roku francuski uczony, Jean-François Champollion, wzorując się na swojej wiedzy o starożytnej Język koptyjski w Egipcie, prawidłowo ustalił, że hieroglify reprezentowane zarówno dźwięki i słowa, więc znalezienie klucza do tłumaczenia hieroglify. Największa