Szkoła aleksandryjska, to nazwa nadana do różnych grup osób prowadzących działalność artystycznych i intelektualnych w Aleksandrii w Egipcie, podczas epoki hellenistycznej i rzymskiej. Przedmiotem wspólnych wpływów, członkowie każdej grupy raczej pokazać podobieństwa w ich stylu, postaw i metod. Takie grupy produkowane pracę unikatową w rzeźby, literatury, nauki, filozofii, i teologii. Największa
Od około 300 roku pne, kiedy to Muzeum aleksandryjski i jego biblioteki zostały utworzone, na około 600 lat Aleksandria była stolicą intelektualnej starożytnego świata. Choć jej początki były macedoński-grecki, podobnie jak jego królewską (Ptolemeuszy), a jej klasa rządząca obywateli do podboju rzymskiego, miasto wchłania dużo egipskiej tradycji. Ludność, kosmopolityczny charakter, zawarte Żydów, Syryjczyków i inne Bliskiego Wschodu, którzy przywieźli ze sobą poglądów i obyczajów obcych do kultury greckiej i rzymskiej. Mieszanka wiedzy Zachodniej i Wschodniej, a że było wyróżnikiem szkołach. Największa Sztuki
Filozofia aleksandryjska rzeźby był jednym z trzech hellenistycznych stylów trzecim wieku pne To był naturalistyczny styl, ale taki, w którym zasugerowano pewne szczegóły, a nie określone. Ludzka indywidualność i jakość przedmiotów były podkreślił, z akcentami humoru, takie jak klasyczne rzeźbiarze greccy nigdy nie pokazano. Figury alegoryczne były nowością, ponieważ były realistyczne portrety osób starszych i dzieci. Największa
Literatura szkoły aleksandryjskiej została oparta na nauce, a nie na oryginalności. Scenarzyści pracujący w Muzeum i biblioteka skatalogowane, analizowane i edytowane więcej niż pisali. Kiedy składa poezję, to zazwyczaj w badanym naśladując starszych form. Kallimach wprowadził epyllion, krótki poemat epicki, a jego uczeń Apoloniusz z Rodos ożywił długą epopeję. Teokryt jednak, stworzył oryginalną wiele wersetów, poematu duszpasterskiej, dla których szkoła aleksandryjska literatury jest głównie pamiętany. Największa nauk
matematyk Euklides przybył do Aleksandrii o czasie muzeum i biblioteki zostały założone. Jego nauczanie i pisanie były podstawą do 600 lat wynalazku i odkrycia w dziedzinie matematyki, astronomii i fizyki. Największa
Apoloniusz z Pergi (III wpne) założył studium stożkowych i Hipparch (II wieku pne) pochodzi samolot i trygonometrii sferycznej. W trzecim wieku naszej ery Diofantos wynalazł
[1] 