Francuz Ferdinand de Lesseps, miał plan na budowę kanału przez Przesmyk Sueski. Brytyjczycy byli przeciwni, ale egipski pasza, Said, podpisała umowę z de Lesseps, a kanał został skonstruowany, 1859/69. Do czasu jego otwarcia, Ismail Pasza, następca Saida, został wyniesiony do kedyw (namiestnik). Brytyjczycy szybko odkrył znaczenie Kanału, a w 1875 roku kupił akcje Ismail w jego własności. Największa brytyjska sterowania Największa
ambicje Ismail nie zbankrutowała Egipt, a w 1879 roku został zmuszony przez Brytyjczyków i Francuzów do abdykacji w opowiada się za jego syna. Niechęć wobec takiego obcej dominacji doprowadziły do zamieszek. W 1882 roku wojska brytyjskie przywrócił porządek i zajął Egipt. Mimo to pozostał nominalnie częścią Imperium Osmańskiego, w rzeczywistości był następnie kontrolowane przez Brytyjczyków. Gdy w 1914 roku, Turcja weszła wojny światowej wobec aliantów, Anglia obaliła kedyw i wykonane Egipt protektoratem. Największa
Po wojnie nacjonalizm stał się przytłaczający, a w 1922 roku, Wielka Brytania dozwolone Egiptu, aby stać się niezależnym monarchią, z Fuad I, najmłodszy syn Ismail, jako króla. Aby chronić jego zastosowanie do Kanału Sueskiego, jednak Brytania utrzymuje oddziały w kraju. Największa niezależnego Egiptu
Brytyjczycy zakończyli okupację wojskową, z wyjątkiem strefy nad kanałem, w 1936 roku Oni reoccupied kraj, w 1939, z powodu II wojny światowej, i wycofała się (ponownie, z wyjątkiem strefy kanału) w 1947 roku w bitwie pod El Alamein 1942 roku był jedynym dużym zaangażowanie w Egipcie. Największa
Egipt był jednym z założycieli Liga Arabska w 1945 roku i dołączył do innych krajów arabskich, w ataku na nowo utworzonej Izraela w 1948
