Chad był zamieszkany już 3,5 miliona lat temu przez humanlike istot znanych jako Australopiteki. Pierwsze tereny zamieszkane pochodzi z 5000 przed naszą erą Różne narody, głównie na północy i wschodzie, wyemigrowali do regionu, który został podzielony na wiele małych królestw. O 800 AD, królestwa Kanem powstał na północny wschód od jeziora Czad. Przecina głównych trans-saharyjskich szlakach handlowych stało się kwitnącym ośrodkiem handlowym. Ouaddaï i Baguirmi były inne potężne królestwa położone w środkowej i północnej Czadzie. Niewolnicy, podjęte w czasie nalotów na słabszych grup Bantu na południu, były przedmiotem obrotu do Afryki Północnej. Największa
francuski Najpierw przeniknął regionu w 1890 roku. Chad powstał częścią francuskiej Konga, nazywany później francuski Afryki Równikowej. Chad zyskał autonomię wewnętrzną w 1958 roku i uzyskała niepodległość w 1960 roku W południowej Bantu zdominowany nowy rząd. Segmentowe wieloletnie konflikty wybuchł bunt przez ludy północy w 1966 roku
Wojna domowa zintensyfikowane, a w 1978 roku upadł rząd centralny, jak różne frakcje rywalizowały o kontrolę. Libia interweniował po stronie jednej frakcji i zajmuje trzecią kraju. Frakcja prowadzony przez Hissène Habré przejął kontrolę w 1982 roku i stopniowo rozszerzane władzę nad najbardziej Czadu, z wyjątkiem regionu Aozou, teren na dalekiej północy, że Libia i zajęte. W 1990 Habre został obalony przez Idriss Deby, lider grupy rebeliantów o nazwie Ruch patriotyczny Salvation (MPS). W 1994 roku Libia poddał region Aozou do Czadu. Największa
W 1996 roku odbyły się wybory prezydenckie w Czadzie i Deby wygrał. W tym samym roku, nowa konstytucja została przyjęta. MPS zdobyła najwięcej mandatów w wyborach parlamentarnych w 1997 roku Czadzie Deby obsługiwanych inny termin jako prezydenta po wyborach w roku 2001. W wyniku wyborów parlamentarnych w 2002 r MPS pozostał w mocy. Największa
W 1998 roku, Ruch na rzecz Demokracji i Sprawiedliwość w Czadzie (MDJC), z siedzibą w północnym Czadzie, zaczęli zamieszki przeciwko rządowi. W celu powstrzymania walk, rząd i rebeliantów podpisane umowy w styczniu 2002 roku, grudzień, 2003, 2005 i sierpniu, od 2003 roku, około 200 tysięcy sudańskich uchodźców zostały przeniesione do wschodniego Czadu z powodu konfliktu w regionie Darfur w zachodnim Sudan. Największa
W kwietniu 2006 roku, kolejna grupa rebeliantów zaatakowały stolicę N'Dja
[1] 