wczesnego okresu
Chicago została założona jako miasto w dniu 5 sierpnia 1833. To liczyło około 350 w rejonie mniej niż pół mili kwadratowej ( 1,2 km2). Osada na dużą skalę rozpoczęła się dopiero po klęsce w Indian Black Hawk wojny 1832 roku i cesji ziem Indian do rządu Stanów Zjednoczonych, 1832-33. Drugi Fort Dearborn został opuszczony w 1837 roku w Chicago był czarterowany jako miasto w 1837 roku Miał 4,170 mieszkańców i obejmował około 10 mil kwadratowych (26 km2). Wzrost citys i dobrobyt był wspomagany przez zakończeniu Illinois i Michigan Canal (1848), który połączony wielkich jezior Missisipi poprzez rzeki Illinois i przez przyjście na kolei. Kolejowa między Chicago i Galena, Illinois, kwitnącym portem Mississippi, została ukończona w roku 1848. W 1852 roku, linie kolejowe ze wschodu wszedł do miasta. W 1860 roku Abraham Lincoln został nominowany do prezydencji na konwencji Republikanów w Chicago, przez to ważnym transport i handlowym niektórych 112.000 osób. Największa Chicago Ogień
W dniu 8 października 1871 roku, wybuchł pożar na południowym zachodzie Boczne i przetoczyła się przez miasto. Legenda głosi, że ogień zaczął kiedy krowa należąca do pani Patrick Oleary kopnął nad latarnię. Podsycane przez silny wiatr, ogień zapalany drewnianych budynków w okolicy i szybko wściekał się spod kontroli. Gdy deszcz wreszcie zgasić pożar więcej niż 24 godziny później, cztery mil kwadratowych (10 km2), w tym w gównej dzielnicy biznesu, zostały zniszczone. Ponad 300 osób zostało zabitych, a szacunkowo 100.000 zostały bez dachu nad głową. Działania pomocowe zostały stworzone szybko, towary i pieniądze przelewa się z całego świata. Odbudowa zniszczonego miasta rozpoczął się niemal natychmiast, a do 1875 nielicznych śladów uszkodzeń pozostał. Największa po ogień Era
Stany Zjednoczone wojska powołał do Chicago w 1877 roku odłożyć zamieszki podczas st