ł pięć silników J-2, które razem mogłyby wytworzyć 1,125,000 funtów ( 5,006,250 niutony) naporu. W tym etapie, Saturn V przyspieszył do prędkości 22,746 fps (6,932 metrów na sekundę). S-II odbywa resztę pojazdu aż do wysokości 101 mil (162.5 kilometrów) przed wyłączeniem. Jak S-IC, S-II, a następnie oddziela się od pozostałej części pojazdu zapłonu materiału wybuchowego śruby podłączeniem.
Etap III nazwano S-IVB, NASA, która poprzednio stosowane na rakiety Saturn IB. Ten ostatni etap miał jeden silnik J-2 rakiet, które mogłyby stanowić 225.000 funtów (1,001,250 Newtonów) naporu. To właśnie ten etap rakiety Saturn V, która umieścić statek kosmiczny Apollo na orbitę Ziemi. Raz na orbicie, silniki zasilane tymczasowo. Gdy sonda osiąga odpowiedniego wyrównania po kilka obrotów wokół Ziemi, silniki będą reignite. Powstały ciąg kierować statku kosmicznego Apollo na Księżycu trajektorii. Po tej drugiej zapłonu, S-IVB oddzielone od statku kosmicznego. S-IVB mieści się także panel instrumentów w Saturn V na koniec daleko do przodu (w " góry " z Saturn V) Największa Deska rozdzielcza zawiera systemów sterowania i nawigacji, urządzeń pomiarowych, zasilacze i telemetrii. nadajniki. Telemetria odnosi się do technologii, które mogą gromadzić danych i przekazywania go do innej lokalizacji automatycznie. W tym przypadku, zebrane informacje zawarte prędkość i kierunek statki kosmiczne i instrumenty przesyłanych danych dla załóg na Ziemi.
Podczas premiery były imponujące oglądać i oparła się na szeregu skomplikowanych kontrolowanych zapłonów, były tylko wierzchołek góry lodowej dla misji Apollo. Gdzie byli astronauci podczas startu, a skąd kontrolują statki kosmiczne? Dowiedz się, w następnym rozdziale. Największa Apollo polecenie i Służby modułów
Po uruchomieniu sonda jettisoned nie tylko etap I i II rakiety Saturn V, ale również system start ucieczki (LES ). Po S-IVB włożona statek kosmiczny do księżyca toru, jest oddzielona od pozostałej części pojazdu. W tym momencie, sonda będzie odrzucić kartę moduł księżycowy 4000 funtów statku kosmicznego (SLA). Teraz wszystko, co pozostało z sondy był moduł poleceń (CM), moduł serwisowy (SM) i modułu księżycowego (LM). Największa
Moduł polecenie było gdzie astronauci spędzili niemal cały swój czas i Był to jedyny fragment statku kosmicznego zaprojektowany, aby powrócić do Ziemi nienaruszonym. Dzięki osłony termicznej, to było 12 stóp, 10 cali wysokości (około 3,9 m) i waży 12.250 f
