Ale ważne jest, aby wspomnieć, że nie wszyscy zgadzają się z tym oceny zagrożeń związanych z promieniowaniem. Na przykład, Lekarze dla Odpowiedzialności Społecznej, wieloletni krytyk przemysłu jądrowego, cytuje 2009 badanie dzieci mieszkających wokół niemieckich elektrowni jądrowych. Badania wykazały, że osoby mieszkające w ciągu 3,1 mil (5 kilometrów) roślin miał dwa razy ryzyko zachorowania na białaczkę jak żyć dalej. [Źródło: Lekarze dla Odpowiedzialności Społecznej] Największa
Jest też problem odpadów radioaktywnych generowane przez reaktorów. Omówimy to wyzwanie na następnej stronie Największa reaktora jądrowego odpadów
Energia jądrowa jest reklamowany przez zwolenników, jak ". Clean " energii, ponieważ nie umieścić duże ilości gazów cieplarnianych do atmosfery, sposób węglowych elektrowni zrobić. Ale krytycy wskazują na inny problem ochrony środowiska: utylizacji odpadów nuklearnych. Część odpadów zużytego paliwa z reaktorów, które nadal daje się radioaktywność. Innym odpady, które muszą być przechowywane jest na wysokim poziomie odpady radioaktywne (HLW), pozostałości cieczy, co po nad kiedy ponowne przetwarzanie zużytego paliwa jest do usuwania i recyklingu, co użyteczne uranu pozostaje w nim. Teraz, większość z tych odpadów jest przechowywana na miejscu w elektrowniach jądrowych, w kałużach wody, które pochłaniają niektóre resztki ciepła generowanego przez wypalonego paliwa i pomagają chronić pracowników przed promieniowaniem. [Źródło: Agencja Ochrony Środowiska] Największa
Jeden problem z wypalonym paliwem jądrowym jest to, że zostały zmienione przez proces rozszczepienia. Kiedy duże atomy uranu są podzielone, tworzą produkty uboczne - izotopy promieniotwórcze wielu lekkich elementów, takich jak cezu-137 i strontu-90, zwane produkty rozszczepienia. Są gorące i bardzo radioaktywne, ale w końcu, przez okres 30 lat, rozpadają się w mniej niebezpiecznych form. Okres ten nazywany jest okres półtrwania. Dodatkowo, niektóre atomy uranu również przechwytywać neurony i tworzą cięższe pierwiastki, takie jak pluton. Te transuranowych elementy nie generuje tyle ciepła lub promieniowania przenikliwego jako produktów rozszczepienia, ale one miały o wiele dłużej na próchnicę. Pluton-239, na przykład, ma okres półtrwania 24.000 lat. [Źródło: Komisja D