Kolejna cząstek w Modelu Standardowego jest bozon Higgsa, które nie zostały jeszcze obserwowany od 1999 r . fizycy cząstek, że te bozony są generowane przez pole, pola Higgsa, który przenika próżni kosmicznej, dając masę wszystkich cząstek materii. Największa
Naukowcy mają więc jedną teorię (ogólna teoria względności), aby opisać zachowanie od dużych mas, takich jak planety i innej teorii (mechaniki kwantowej), aby wyjaśnić zachowanie atomów i cząstek elementarnych. Potrzebne jest fizyków znaczy, jest pojedynczą teoria, że w jakiś sposób połączyć te dwa odrębne pojęcia. Ten "jednolitej teorii" opisać podstawowe zasady, które leżą u podstaw fizycy wierzą zarówno względności funkcjonowania i kwantowej mechaniki ogólnej. Największa superstrun Największa
Fizycy rozpoczął poszukiwania takiej teorii wkrótce po rozwoju mechaniki kwantowej. Jednakże postęp był ograniczony aż do początku 1980 roku, kiedy to John Schwarz z California Institute of Technology w Pasadenie i Michael Zielona Queen Mary College w Anglii zaczęła się rozwijać pomysł zwany ciąg superstrun', lub teorię. Ta teoria nie tylko w połączeniu ogólnych względności i mechaniki kwantowej, ale także starał się opisać egzotyczne podmioty, które składają się wszystkie cząstki we wszechświecie. Największa
Teoria strun stwierdza, że kwarki, elektrony i inne cząstki materii, a nie jest pointlike, są rzeczywiście małe obiekty linelike zwane łańcuchy. Te słowa są bardzo małe. Każdy z nich jest mniej więcej wielkości długości Plancka, najmniejsza możliwa odległość w czasoprzestrzeni mniej niż jednej miliardowej jednej miliardowej promień elektronu. Tak jak struny skrzypiec może wibrować na różnych częstotliwościach i wytwarzają różne nuty, malutkie sznurki w czasoprzestrzeni może wibrować na wiele sposobów, aby stworzyć różne rodzaje cząstek elementarnych. Największa
Oprócz tego, że się wszystkie cząstki materii w czasoprzestrzeń, zgodnie z teorią, smyczki również nadrobić wszystkie cząstki przenoszące siły, które działają na materii. Co więcej, teoria proponuje, aby poruszać się w obrębie ciągów cz