Odkrycie wiedza
/ Knowledge Discovery >> Odkrycie wiedza >> nauka >> nauka fizyczna >> Historia nauk fizycznych >>

Bleak Shore Saharas Bleak Shore

Faso, Niger, Nigeria, Czad, i Sudanu. Niektórzy geografowie również rozważyć suchych regionach Etiopii, Kenii i Somalii, jako należące do Sahelu. Największa

Sahel jest strefa przejściowa pomiędzy suchych Sahary i dobrze nawodniony sawanny na południe. Sahel to również obszar przejściowy działalności człowieka. Na północ od Sahelu, na Saharze, ludzie zachowują się głównie stada lub stad zwierząt. Na południe od Sahelu, ludzie angażują się głównie w rolnictwie. Ale w Sahelu, ludzie obu. Nomadycznych i seminomadic pasterze przenieść ich zwierząt gospodarskich na pustynię w porze deszczowej i powrócić do Sahelu w porze suchej. Przez wieki, rolnicy i pasterze utrzymuje równowagę pomiędzy populacjami Sahelu w ludzkich i zwierzęcych oraz wodnych i lądowych zasobów. Największa regionu Zielona Past

Ziemia od Sahary i Sahelu opowiada dramatyczną historię przeszłości zmiana klimatu. Geoligists odkryli, że tysiące lat temu obszar ten został objęty łąk, lasów i jezior. Starożytne ludzie, polować, poławiane i hodowane w bujnym, zielonym kraju. Geologiczne dowody wskazują, że rzeki niegdyś płynęła teraz suchych krajobraz Sahary i Sahelu. Na przykład, geolodzy odkryli, że starożytni rzeki utworzyły regs. Te rzeki płynęły górach centralnej w basenach, zbierając kamienie na drodze. Rzeki złożone większe, cięższe kamienie najbliższych gór i mniejszego, lżejszego żwiru na zewnętrznych krawędziach basenów. Te starożytne rzeki również wyciąć wąwozy się przez skały, które tworzą centralne pasma górskie Sahary. Starożytni korytami rzek, zwane wadi, teraz kanał wodny tylko w rzadkich burz, gdy odpływ z okolicznych kanalizacji obszaru do nich. Największa

Dzięki badaniu cech gruntów, geolodzy odkryli starożytne także do systemu kanalizacji naturalne na Saharze, w tym rzeki Kursy, jeziora i delty. Dowody te zostały poparte obrazów koryt rzecznych ujawnionych przez specjalne urządzenia do obrazowania radarowego przyleciał na pokładzie promu kosmicznego przez amerykańską Narodową Agencję Aeronautyki i Przestrzeni Kosmicznej (NASA) w roku 1981. Geolodzy twierdzą, że region Sahara zaczęły powoli wysychać na końcu ostatniej epoki lodowcowej, około 10.000 lat temu. Jak lądolodów następnie obejmujące północną Europę wycofali się dalej na północ, w regionie Sahary stopniowo zaczęła się rozwijać, a przez około 4000 lat pne, to zajmował powierzchnię podobną do obecnej pustyni. Największa

Wiele części Sahary, które są obecnie praktycznie bez życia obsługiwane ludzką osadę

Page [1] [2] [3] [4] [5] [6] [7] [8] [9]