Kamienie z Space

u nie zostały całkowicie odparowany. Ponieważ poszczególne ziarna pyłu zniknął, tak też zrobiłem rekord unikalnych izotopowych podpisami gwiazd wokół których powstały. W rezultacie, gaz w wewnętrznej mgławicy słonecznego został dobrze mieszano izotopowo jednorodna mieszanina. Gaz w tej części mgławicy końcu ochładza się i skrapla się w nowe ziarna mineralne, których izotopy są identyczne do tych z gazem. Największa

naukowcy analizowano całą chondrytowych za pomocą techniki zwanej spektrometrii masowej, okazało się, że całkowita mieszaniny izotopów w meteorite był podobny do tego w skałach Ziemi. Były jednak niewielkie różnice w proporcji izotopów gazów szlachetnych, w szczególności ksenonowych. (Gazy szlachetne nie reagują łatwo z innymi elementami, i dlatego też może pozostać zasadniczo niezmienione przez długi okres czasu). Po naukowcy ogrzewa kawałków chondrytu, okazało się, że stosunek ksenonu izotopów uwalniane w określonych temperaturach, są bardzo różne od tych skał Ziemi. Niektórzy naukowcy sugerują, że minerały w chondrytów, w którym zamknięto ksenonowe mogą być starsze niż Układ Słoneczny. Mogą być nawet niezmienione pył martwych gwiazd. Jeśli jakieś ziarna pyłu gwiazdy istniał, jednak były one obecne w niezwykle małych ilościach. Aby je znaleźć, naukowcy będą musieli znaleźć sposób, aby oddzielić je od materiału, który tworzy większość meteorytu. Największa Znajdowanie Star Dust w kamienie z kosmosu Największa

Na początku 1970 roku, A Zespół naukowców z Uniwersytetu w Chicago czele chemik Edward Anders rozpoczął pracę nad tym problemem. W latach 1987 i 1991, ogłosili, że znaleźli trzy rodzaje pyłu gwiazdy w próbce węglowych chondrytowych-diamenty, grafitu i węglika krzemu. Największa

Korzystanie z wielu silnych kwasów i innych substancji chemicznych, naukowcy rozpuściła się więcej i więcej z chondrytu dopóki tylko około jedna piąta z 1 proc próbki pozostał. Następnie dodaje się amoniak do próbki. Gdy tak, niektóre bardzo najdrobniejszych cząstek zbrylonym razem. Cząstki te okazały się diament. Ziarna diamentu były bardzo małe, tylko około 50 atomów w poprzek. Naukowcy ustalili, że wtedy inne cząstki stałe z próbki były ziarna grafitu. Ziarna te były około 600 razy większe niż ziarna diamentowego. W końcu, kiedy naukowcy dodał jeszcze dwa kwasy do pozostałej próbki chondrytu znaleźli ziarna węglika krzemu o 30 razy większe od ziaren diamentowych. Największa

Gdy Anders i jego koledzy ogrzewane trzy rodzaje pyłu gwiazdy zostały dopu