Heinrich był daleki od bycia pierwszym paleoclimatologist do badania osadów oceanicznych , W rzeczywistości, zanim wiercenia rdzeni lodowych rozpoczęła się w połowie 1960 roku, dowody odzyskane z rdzeni osadów dna morskiego był głównym źródłem paleoclimatic badań. Rdzenie osadów, jednak są uważane za mniej dokładne niż rdzenie lodu, ponieważ warstwa osadu gromadzić znacznie wolniej niż warstwy lodu i ponieważ osad jest często miesza się przez około zagnieżdżenie zwierząt morskich. Niemniej jednak, rdzenie osadów nadal cenne paleoclimatologists, ponieważ mogą one być pobierane z miejsc na całym świecie. Największa
Ponadto, pomimo swoich wad, rdzenie osadów może ujawnić wiele o tym, co ogólny klimat-był ocean, a tym samym jak wtedy, gdy każda warstwa osadów zostało ustanowione. Duża część dna morskiego osadów składa się z mikroskopijnych skamieniałych muszli morskich organizmów zwanych otwornice. Gdy te organizmy umierają, muszle opadają na dno i gromadzą się na dnie morskim, gdzie są ostatecznie włączonej do osadu. Naukowcy szacują przeszłości temperaturę oceanu mierząc stosunek izotopów tlenu w muszli foraminifer, które absorbują tlen z wody za ich rozwoju. W cieplejszych czasach, muszle są bardziej skłonni do podjęcia lżejszy izotop tlenu 16. warstwa zawierająca foraminifer skamieniałości bogatych w tlen 16 w związku z tym wskazuje, że warstwa została ustanowiona w czasie ciepłego lata. Ocena tego materiału jest jednak skomplikowany przez fakt, że normalny stosunek dwóch izotopów tlenu w oceanie zmian pomiędzy glacjałów i interglacjałów. Podczas interglacjałów, gdy wiele z lodowca stopniał, zyski ocean tlenu 16 z napływem meltwater od ziemi, więc względna ilość tlenu 18 w oceanie spada. Największa
Paleoclimatologists zdobyć wokół tego problemu przez rozróżnienie między dwoma rodzajami otwornic: planktonowych otwornic, gatunków, które żyją blisko powierzchni oceanu, a Bento otwornic, gatunków, które żyją na podłodze głębinowych. Naukowcy można obliczyć temperaturę wody na powierzchni było w danym momencie w historii przy użyciu wzoru w oparciu o współczynniki izotopów tlenu w skamieliny różnych rodzajów otwornic w warstwie osadu. Skorupki otwornic planktonowych żyjące w cieplejszych wodach zawiera mniej tlenu niż 18 muszli tych, które żyły w chłodnie
