Beryl, szarawą biały metalowy element chemiczny, dawniej zwany glucinum lub glucinium. Beryl jest twarde, kruche, lekkie, niemagnetycznych i doskonałym przewodnikiem ciepła. Jest łatwo atakowane przez kwasy alkaliami lub mineralnych, z wyjątkiem kwasu azotowego. Po wystawieniu na działanie powietrza w zwykłych temperaturach, metal tworzy powłokę tlenkową, która chroni ją przed korozją. Berylu jest szeroko stosowany w stopach, a zwłaszcza do nadawania twardości i wytrzymałości na miedzi. Stopy berylu-miedziane są używane do styków elektrycznych, sprężyny nieiskrzące i narzędzi Antymagnetyczny, śruby napędowe, i wiele innych urządzeń. Największa
Beryl i wiele związki berylu są toksyczne. Metalu berylu, który jest o dwie trzecie tak ciężkie, jak aluminium, jest stosowany do elementów konstrukcyjnych silników odrzutowych, rakiet, szybkich samolotów i statków kosmicznych. Jest on stosowany jako dodatek do paliw stałych i rakietowych jako reflektor do regulowania przepływu neutronów w reaktorach nuklearnych. Ponieważ jest to bardzo przejrzysta promieni X, metal stosuje się lamp rentgenowskich, tworząc okna i quot; przez które promienie są emitowane. Największa
Najważniejszym związkiem berylu jest tlenek berylu lub tlenek berylowy. Jest to bardzo trudne, jest silny, a to ma wysoką oporność elektryczną. Tlenek berylu jest stosowany jako materiał przewodzenia ciepła w urządzeniach elektronicznych, jako izolacja przewodów elektrycznych, i w celu wytworzenia tygle o wysokiej temperaturze. Jest również stosowany do elementów konstrukcyjnych reaktorów jądrowych i rakiet. Największa
Do najważniejszych rud berylu są beryl i bertrandite. Bertrandite jest głównym rudy berylu wydobywa się w Stanach Zjednoczonych; beryl wydobywa się w pozostałej części świata. Najbardziej berylu jest wytwarzany przez przekształcenie związków berylu w rudach fluoru berylu, a następnie redukcję fluorku magnezu. Największa
berylu został odkryty w 1798 roku przez francuskiego chemika Louis Vauquelin. Metal ten został po raz pierwszy przygotowany w czystej postaci w 1828 roku przez niemieckiego chemika Friedricha Whler oraz, niezależnie, francuski chemik Antoine Bussy Największa
Symbol:. Be. Liczba atomowa: 4. Masa atomowa: 9,01218. Temperatura topnienia: dwa tysiące trzysta trzydzieści dwa F. (jeden tysięcy dwieście siedemdziesiąt ośmiu C). Temperatura wrzenia: pięciu tysięcy trzysta siedemdziesiąt osiem F. (2,97 tysięcy C.). Ciężar
[1] 