W 1961 roku, dwa lata przed fikcyjna Iron Man został stworzony przez Marvel Comics, Pentagon faktycznie zaproszeni propozycje noszenia rzeczywistych robotów. Artykuł Associated Press podała, na dążeniu do rozwoju " żołnierza serwo, " który opisany jako " ludzka Zbiornik wyposażony w wspomaganie kierownicy i zasilania hamulców " że będzie w stanie szybciej i zabawy podnoszenia ciężkich przedmiotów, a który byłby odporny na kiełki wojnę, gaz trujący i nawet ciepło i promieniowanie z wybuchów jądrowych [źródło: Cormier]. W połowie 1960 roku, Cornell University inżynier Neil Mizen rozwinęła się 35 funtów (15,8-kilogramowy) poręczny ramki egzoszkielet, nazwany " superman garnitur " lub " wzmacniacz człowiek, " że magazyn Popular Science wesoło przewidział w końcu pozwoli użytkownikowi podnosić 1000 funtów (453.6 kg) z każdej strony. Tymczasem, General Electric opracowała plany na 18-metrowej wysokości (5,5 metra) urządzenia, w " pedipulator, " które nieść operatora wokół środka [źródło: cloud]. Największa
Te okazały się nierealne koncepcje, ale badania nadal. W 1980 roku naukowcy z Narodowego Laboratorium Los Alamos stworzył projekt dla czegoś, co nazywa garnitur Pitman, pełnej ciała egzoszkielet wspomagany do wykorzystania przez piechoty US Army. Ale pozostał na desce kreślarskiej. W latach 1990, US Army Research Laboratory w Aberdeen Proving Ground zbadać budowę garnitur, który rzeczywiście nosił pewne podobieństwo do Iron Mana, ale ten projekt nigdy nie wszędzie albo [Źródło: Guizzo]. Największa
Od lat would- być zasilane egzoszkielet były napiętnowany decydentów poprzez ograniczeń technologii. Komputery były zbyt powolne i mizerny zrobić przetwarzania wymagane, aby garnitur reaguje na polecenia lub ruchów danego użytkownika. Nie był to energia, która była na tyle przenośne i siłowniki, elektromechaniczne mięśnie, które poruszają się egzoszkielet, były po prostu zbyt słaby i nieporęczne, aby pracować jak ludzkie ciało. Niemnie
