W 1838 roku John Dennet, angielski wynalazca, opatentował rakietę, która nosić linię ratunkową dla statków w niebezpieczeństwie. Największa
W 1846 roku, William Hale, amerykański opracowali rakiety stabilizowaną płetw. Rakiety Hale'a, które były stałym zasilane, zostały wykorzystane w meksykańskiej wojnie. Ale po raz kolejny zmiany w artylerii konwencjonalnej rakiety być spowodowane przestarzałe. Do II wojny światowej mieli mało przydatna w walce z wyjątkiem sygnalizacji. Największa
rakiet na paliwo płynne poważnie po raz pierwszy zaproponowana w latach 19 i początku 20 wieku przez rosyjskiego pisarza i nauczyciela, Konstantina Ciołkowskiego E.. Opracował teorię za eksploatację rakiet na paliwo ciekłe i zasugerował, że mogą być używane do lotów kosmicznych. W 1926 roku Robert Goddard, amerykański fizyk, poleciał pierwszy rakiety na paliwo ciekłe, urządzenie o 4 stóp (1,2 m) długości i 6 cali (15 cm) średnicy. Jednak praca Goddard jest, podobnie jak Ciołkowskiego przed nim, pozostała prawie nieznana przez wiele lat. Największa
Na przełomie 1920 i 1930 roku, niemiecki społeczeństwo rakiety, które zawarte w różnych okresach Hermann Oberth, Fritz von Opel, i Wernher von Braun, był aktywny w rozwoju rakiet na paliwo ciekłe, zdolnych do wzrostu jednej mili (1,6 km) w powietrze. Największa II wojny światowej
Rakiety wrócił do celów wojskowych w czasie II wojny światowej. Zostały one wystrzeliwane z samolotów na innych płaszczyznach lub na cele naziemne. Bazooka był powszechnie używany przez amerykańskich sił piechoty. W artylerii, grobla rakiety okazały się bardzo skuteczne. Samochody prowadzone banki rakiet, które mogą być opalane jednym na raz lub wszystkie na raz. Ogrodzenia rakietowych wystrzelono ze statków, aby pomóc "zmiękczyć" przed plażą wroga ataku. Duże rakiety rozbiórkowe rozpoczęły się od czołgów przeciwko betonowych barier i pułapek zbiornika. Małe rakiety zostały opracowane, aby pomóc mocno obciążone samoloty startu. Największa
Niemieccy naukowcy opracowali rakiety dalekiego zasięgu bombardowania pod koniec II wojny światowej. Pierwszej, "szum bomba," V-1 i był bez pilota samolotu z napędem odrzutowym. Drugi, V-2, była prawdziwa rakieta. Miała ona na celu przed rozpoczęciem i miały zasięg prawie 200 mil (320 km). Mimo niedokładne, okazało się śmiertelną skuteczność dale
