Podczas jego udziału w wojnie w Wietnamie, od 1965 do 1973 roku, armia Stanów Zjednoczonych pozbywając konwencjonalnych taktyk bojowych. Do walki komunistycznych partyzantów w dżungli w Wietnamie, te taktyki zostały uznane za najbardziej skuteczny sposób przez armię amerykańską. Wietnamscy partyzanci oparła się na zaskoczeniu i mobilności i unikać dużych bitew w otwartym, gdzie ciężkie US siła ognia może być decydujący. W roku 1956, 1967 i 1973 roku, gdy izraelskie siły arabskie i walczył wojny przy użyciu broni konwencjonalnej. Oba boki przypominał taktykę II wojny światowej, w której samoloty i czołgi czele ataków i zostały następnie do boju przez piechoty. Największa
Pod koniec 20 wieku, armie krajów rozwiniętych zastosowali taktykę na walkę krótkie pojedynki , intensywne wojny, które zwykle decydują konflikt szybko. Rozwój technologii komputerowych i innych urządzeń elektronicznych wykonane również ogromny wpływ na armii. Dzisiaj, błyskawiczne zdjęcia satelitarne, obrazów w czasie rzeczywistym z pól bitewnych i na całym świecie komunikacji z przywódców politycznych i wojskowych są łatwo dostępne w wielu armiach. W bardzo krótkim czasie, teraz Armie mogą skoncentrować się na mobilności strategicznego, możliwość szybkiego przemieszczania wojsk, materiałów eksploatacyjnych i urządzeń w dowolnym miejscu. Można to zrobić za pomocą statków transportowych szybko oddziałów wojsk i duże, nośne samolotów odrzutowych. W ciągu zaledwie dwóch miesięcy, Stany Zjednoczone wdrożyła ponad 200 tysięcy żołnierzy i ich sprzęt do Arabii Saudyjskiej podczas operacji Pustynna Burza w 1990 roku
