Odkrycie wiedza
/ Knowledge Discovery >> Odkrycie wiedza >> nauka >> innowacja >> słynnych wynalazców >>

Dlaczego niby Pokojowej Nagrody Nobla ironiczne?

literaturę, pisał wiersze i dramaty, i wierzył w transformującej mocy. nauki. Jeśli istnieje moralny historii Nobel, jest to, że ludzie są skomplikowane istoty o wielu aspektach, nie wszystkie z nich dość i niezwykle popularne. Największa

Jak zobaczymy w następnym rozdziale, to samo można powiedzieć o kilku Laureaci Pokojowej Nagrody Nobla. Największa Laureaci Tworzenie konflikt z własnej

Krytycy mogą wylewka litanię powodów, dlaczego dany laureatem spełnia nagrody prestiżu. Często twierdzą, brak osiągnięć. Czasem listy są brzydsze powody. Uhonorowanie jednego człowieka nad innymi, w szczególności polaryzacyjnego postać, naturalnie rodzi konflikt. Jest to druga ironia Pokojowej Nagrody Nobla w. Największa

Prezydent Barack Obama należy do pierwszej kategorii. Nawet ignorując dwie wojny był uwikłany w przypadku wybrana, czas myśli, że jego nominacje zostały złożone między dwa miesiące przed i dwa tygodnie po wyborze [źródło: CNN]. Niektórzy ludzie nie zjeść banana, że ​​zielona. Największa

Czasami jest to osiągnięcie, nie laureatem, że jest zbyt niedojrzały. Gdy Jaser Arafat, Szymon Peres i Icchak Rabin zostali uhonorowani w 1994 roku, David Horowitz Financial Times powiedział, że zaszczytem było o " nadzieje na pokój, a nie samego " pokoju; [źródło: BBC]. Urodziła mu się wydarzenia. Wraz podobnie przedwczesnych linii, Wietnamu Północnego Le Duc Tho liderem inwazji Wietnamu Południowego zaledwie dwa lata po dzieląc nagrodę z Henry Kissinger w 1973 roku

Arafat i Kissinger pokazują również, jak burzliwą przeszłość laureatów wzbudzania kontrowersji. Członek Komitetu Nobla zrezygnował na wybór Arafata, mówiąc, Organizacja Wyzwolenia Palestyny ​​(OWP) liderem był " zbyt skażone przemocy, strachu i tortur " [źródło: BBC]. Gdy Kissinger otrzymał nagrodę, muzyczne satyryk Tom Lehrer wymawiane satyrę " oficjalnie martwy " [źródło: Frost, Thompson]. Największa

Choć komitet nagrody wybiera laureatów na podstawie pojedynczych osiągnięć, świat wydaje się trzymać honorees do wyższego standardu. Wspólna nagroda Kofiego Annana z Organizacją Narodów Zjednoczonych w 2001 r rekindled krytyki ich postępowania z Rwandy [źródło: Dallaire]. W 2004 roku Wangari Maathai została pierwszą kobietą laureatką Afryki i otrzymał lanie dla oskarżając naukowców tworzenia HIV dla broni biologicznej [Źródło: ABC /AFP]. Rigoberta Menchú Tum otrzymał nagrodę w 1992 roku za rzucając światło na los rdzennych mieszkańców Gwatemali

Page [1] [2] [3]