W 1904 roku, nieadekwatność rzeki Los Angeles jako wody pitnej dla rozwijające się miasto w 175.000 osób przyszło do głowy. Przez 10 dni prostych, że latem, zużycie wody w Los Angeles przekroczyła pojemność rzeki o ponad 4 mln galonów (około 15.141.647 litrów). Znalezienie alternatywnego źródła wody stała się priorytetem, oraz z dużą ilością wody, na obrzeżach miasta, akwedukty okazała się odpowiedź. Największa
Największa
W szczególności inżynierowie wodne w Los Angeles osiadł na Owens River Valley, ze względu na kilka podstawowych czynników. Po pierwsze, Jezioro Owens otrzymał ogromną ilość spływu śniegu z gór Sierra Nevada, do punktu przepełnione. Po drugie, lawa z wybuchu wulkanu zablokował dopływ jeziora, co oznacza, że już nie może zwolnić jej wodę do systemu rzecznego. Wszystkie z tej wody, do ludzi, których zadaniem jest znalezienie większej ilości wody do LA, szło na marne. I po trzecie, przed tym wybuchem wulkanu, woda płynęła prawie Owens bezpośrednio do LA
Tak LA poszedł o budowie 226 mil (364 km) wodociągu nosić wodę z Owens Valley w mieście [źródło: LADWP]. Metody opracowane w starożytnym Rzymie przetrwały próbę czasu, a inżynierowie LA zbudowane podziemnych rur i syfonów do dostarczania wody na zasadzie grawitacji. Niektóre z rur są wystarczająco duże, aby pomieścić samochód. Największy syfon w systemie, która obejmuje Jawbone Canyon z więcej niż 8000 stóp (2400 metrów) z rur stalowych o wadze ponad 3200 ton, krople wody 850 stóp (260 metrów) do dna kanionu stworzyć wymagane ciśnienie na to, aby podróżować z powrotem kanionu [źródło: LADWP]. Największa wschodnim oddział California Aqueduct kaskadami w dół zbocza i wykorzystuje grawitację do wody rury do miasta Największa David McNew /Getty Images Największa
Ale Los Angeles. "Wzrost nadal, częściowo ze względu na ogromną ilość dostępnej wspierać miasto wody, i wczesnych lat 20., popyt ponownie przewyższał podaż. W 1923 roku, zaledwie 10 lat po wodociągu Owens Valley został
