Problem z syfonów, choć był koszt. Syfony naprawdę potrzebne przewody prowadzić do efektywnej pracy, ponieważ woda musiała podnieść prędkość. Doprowadziło to do korzystania z możliwości większości z nas kojarzy przybyli do rzymskich akweduktów: z łuki. Gdy syfony były niepraktyczne, co było często, łuki zostały skonstruowane tak, aby objąć dolinę. Rury biegł wzdłuż szczytach łuków.
W niektórych punktach trasy, osadniki usunięte zanieczyszczenia z wody. W pozostałych sekcjach, punkty dostępowe zostały wykute w systemie, więc pracownicy mogli uzyskać dostęp do konserwacji rur. Jednym ze sposobów, inżynierowie ułatwione utrzymanie było uruchamiając dwie rury obok siebie i niedopuszczanie wody między dwoma więc ludzie mogli dostać się do środka jednej rury na raz. Największa
Kilka z 11 akweduktów starożytnego Rzymu, zbudowana w latach 312 pne i 226 AD, prowadzone wodę aż z Tivoli, o 43 mil (70 km), z dala [Źródło: Antiquities]. Najdłuższa z akweduktów, Anio Novus, było prawie 60 mil (97 km) długości [źródło: InfoRoma]. Największa
Gdy starożytny Rzym rozsypał, akwedukty poszedł z nim. W czasie najazdu Gotów w 537 rne, system woda została poważnie cofać, nie jest już wymagane przez ludność, która z roku na rok się kurczy. Gotów zakończeniu wyłączania systemu, niszcząc wszystkie pozostałe akwedukty. Ale w okresie europejskiego renesansu, Rzym zaczął odbudowywać akwedukty do dostarczania wody do wszystkich nowych fontann w mieście. Przez 1950, Rzym był przebudowany osiem akwedukty, które stoją do dziś [Źródło: Starożytności]. Największa
Na jej wysokości, System Rzymu akweduktów dostarczane każdemu członkowi ludności z ponad 265 litrów (1000 litrów) wody dziennie. To więcej niż w wielu nowoczesnych systemów wodnych może dostarczyć [źródło: InfoRoma] Największa
akwedukty w Los An