Bates, Henry Walter (1825/92), brytyjski przyrodnik i podróżnik, uczestniczył w wyprawie naukowo ważnej górę Amazonki w Ameryka Południowa. W 1861 roku, Bates przedstawił słynny papier w oparciu o niektóre z jego odkryć, które mocno wspieranych Karola Roberta Darwina teorii ewolucji. Najbardziej znany jest ze swojej teorii mimikry. Największa
Choć był utalentowanym uczniem i muzyk, Bates, najstarszy syn producent wyrobów pończoszniczych Leicester, w wieku 13 lat został uczniem jednego z kolegów do jego ojca. W dalszym ciągu na zajęcia w Instytucie nocy lokalnego mechanika jednak, gdzie studiował języki klasyczne, francuski, rysunku i kompozycji. On później nauczyć się niemieckiego i portugalskiego podczas podróży w Ameryce Południowej. Największa
Bates wykazały również wczesne zainteresowanie entomologii i, w wieku 18 lat, opublikował krótki artykuł na temat chrząszczy w pierwszym numerze zoolog. W około 1844 roku, poznał Alfred Russel Wallace, ówczesnego mistrza w Leicester Collegiate School, którą wprowadzono do entomologii. Po Wallace przeniósł się w roku następnym, przyjaciele nadal wymiany okazów oraz omówienie pochodzenia gatunków. W 1847 roku, Wallace wykonane odważną propozycję: razem powinni udać się do tropikalnych dżungli do zbierania próbek, wysłać je z powrotem do Anglii na sprzedaż i gromadzenie danych, które mogą oświetlają problem pochodzenia gatunków. Wallace i Bates były inspirowane przez Williama H. Edwards, autor niedawno wydanej Voyage górę rzeki Amazonki, w tym Residence w São Paulo, a oni byli na tyle szczęścia, aby spotkać się z nim i uzyskać pomoc w ich planie. Edward Doubleday British Museum zachęcał także pokazując im jakieś wzory nowych gatunków motyli z okolic Pará (Belém). Brazylii, w pobliżu ujścia Amazonki. Największa
Dwa amatorskie przyrodnicy wyruszył do Pará pod koniec kwietnia 1848 roku i przybył tam pod koniec maja. Wallace wrócił do Anglii cztery lata później, podczas Bates pozostał w sumie 11 lat, podróżując prawie 2000 mil (3.219 kilometrów) na pustynię. Z prawie 15.000 gatunków zwierząt Bates zebrane na przestrzeni lat, ponad 8000 nigdy nie były znane nauce wcześniej. Największa
Bates był siedzibą w Santarem, małego miasteczka na ujściu rzeki Tapajos, od 1849 przez 1851 i na Ega (Tefé), u podnóża Andów, od jesieni 1851 roku do końca swojego pobytu w Ameryce Południowej. 11 lutego 1859 roku, wyrusz
[1] 