Historia powstania błękitem pruskim ma wszystko elementy ciemnym bajki. W 1704 roku, alchemik i barwnik-maker wspólne laboratorium w Berlinie, Niemcy. Pierwszy z nich, Johann Konrad Dippel, starał się stworzyć uniwersalnego remedium - taki, który traktuje wszystko z mange zwierzęcej na ludzką padaczki - przez gotowanie kopyta, rogi i skóry w śmierdzącym eliksiru. Ten ostatni, kolega nazwie Diesbach, wykonane partie żywych barwników. Pewnego dnia, gdy Diesbach duszone owady, ałunu, żelaza i siarczan stworzyć głęboki czerwony, dodał trochę potażu zapożyczoną z eliksirem zatruciem i dodał go do mieszaniny lepkiego. To straszne napar stworzył niebieski tak głęboko jak na nocnym niebie. Największa
Po śladami w procesie, Dippel sobie sprawę, że potas zawarte wół krwi, które po zmieszaniu z siarczanu żelaza spowodowało reakcję chemiczną i odwrócił świetny odcień niebieski. W przeciwieństwie do innych niebieskich barwników, które były trudne do wykonania i łatwo wyblakły, ten niebieski pozostały żywe. Największa
Początkowo Dippel zwany niebieski kolor Berlin jako ukłon w stronę swojego miasta zamieszkania. Później był nazywany błękit pruski, ponieważ był używany do barwienia jednolite tkaniny dla armii pruskiej. Kolor stał się symbolem zarówno agresji i pieszczotliwe określenie z powodu zaciętych walk armii i nieoczekiwana interwencji w konfliktach, takich jak bitwy pod Waterloo. Największa
Pod koniec 1800 roku, błękit pruski znalazł łaskę u impresjonistów artystów japońskich grafików. W 1900 nosił się stało odcień farby gazety, maszyna do pisania wstążką i cienie do oczu. Naukowcy odkryli, błękit pruski nawet prace jako antidotum na zatrucia ciężkiego metalu, działając jako magnes do przyciągania i ewakuacji metali ciężkich z krwiobiegu [Źródło: Pendle]. Największa
W końcu, błękit pruski stał się tak ważny dla jego praktyczność, jak jego nowości, ale nie wtedy, gdy John Herschel był żywy, żeby go zobaczyć. Dopiero pięć lat od jego śmierci, że plany zostały uznane jako tani i prosty sposób odtworzyć rysunki architektoniczne [Źródło: Granaham]. Największa
[1] [2]