Na podstawie thermoscope wynalezionej przez Galileusza na początku 1600, termometr na biurku współpracownika nazywa termometr Galileo. Prosty, dość dokładne termometr, dziś jest stosowany głównie jako dekoracja. Termometr Galileo składa się ze szczelnie zamkniętej rurce szklanej, która jest wypełniona wodą i kilkoma pęcherzyków unoszących się. Pęcherzyki są kule szklane wypełnione kolorowym ciekłej mieszaniny. Ta ciecz może zawierać alkohol, lub może to być po prostu woda z barwnika spożywczego. Największa
Dołączony do każdego pęcherzyka jest trochę metalu tag, który wskazuje temperaturę. Liczba i stopień symbolem są wyryte w tagu. Te metalowe znaczniki są właściwie skalibrowane przeciwwagi. Waga każdego tagu jest nieco inny od pozostałych. Ponieważ pęcherzyki są ręcznie dmuchane szkło, nie są one dokładnie takie same wymiary i kształt. Pęcherzyki są kalibrowane przez dodanie pewnej ilości płynu do nich tak, że mają taką samą gęstość. Tak więc, po ważone Znaczniki są przyłączone do pęcherzyków, z których każda różni się nieznacznie gęstości (stosunek masy do objętości), z innymi bąbelkami i gęstość wszystkich z nich jest bardzo zbliżone do gęstości otaczającej wody.
Jeśli przeczytałeś to pytanie, to wiesz, że obiekt zanurzony w płynie doświadczeń dwie główne siły: przyciąganie grawitacji w dół i górę Push wyporu. Jest skierowana w dół siła ciężkości, która czyni tę pracę termometr. Największa
Podstawowa idea jest taka, że gdy temperatura powietrza na zewnątrz zmiany termometr, więc nie temperaturę wody otaczającej pęcherzyki. Ponieważ temperatura wody zmienia się on albo rozszerza się lub kurczy, zmieniając w ten sposób jego gęstość. Tak więc, przy każdej gęstości niektóre pęcherzyki będą unosić i inni zlewozmywak. Bańka, która zapada najbardziej wskazuje przybliżoną temperaturę aktualną Największa
Rozważmy następujący przykład:.
Załóżmy, że istnieje pięć pęcherzyków w termometrze:
niebieskie bańki (60 stopni) jest najcięższym (najgęstsze) bańka, a każda bańka potem jest nieco jaśn
[1] 