adenozynotrójfosforanu (ATP), cząsteczka energia nośna znaleźć we wszystkich żywych komórkach. Powstawanie kwasów nukleinowych transmisji impulsów nerwowych, kurczenie mięśni i wiele innych reakcji zużywania energii metabolizmu są możliwe dzięki energii ATP cząsteczek. Energia ATP jest uzyskiwany z rozkładu produktów spożywczych. Największa
ATP cząsteczka składa się z węgla, wodoru, azotu, tlenu i atomów fosforu. Istnieją trzy atomy fosforu w cząsteczce. Każdy z tych atomów fosforu jest w środku danej grupy atomowej zwany fosforanem. Grupy fosforanowe są połączone ze sobą za pomocą wiązań chemicznych, zwanych wiązań fosforanowych. Energia ATP jest zamknięty w tych wiązań. Największa
energii ATP może być uwalniany w postaci ciepła, lub mogą być stosowane w komórce jako źródło energii do napędu różnych typów działań chemicznych i mechanicznych. Na przykład, gdy terminal grupa fosforanowa cząsteczki ATP jest usuwany przez hydrolizę (proces rozpadu, który występuje, gdy substancja reaguje z wodą), energia w postaci ciepła, jest uwalniany i dwufosforan adenozyny (ADP) i nieorganicznego fosforanu (Pi) ubocznych. Największa
hydroliza ATP jest przyspieszany przez enzym nazywany adenozynowej trifosfatazy lub ATP-azy. Reakcja może być zapisana jako:
ATP ® ADP + Pi + energia Największa
Regeneracja ATP z ADP wymaga energii, która jest uzyskiwana w procesie utleniania. Energia uwalniana podczas utleniania węglowodanów i tłuszczów, uruchamia złożony szereg reakcji chemicznych, które ostatecznie regenerować cząsteczki ATP z ADP cząsteczek. Kompletny utlenianie typowej cząsteczki tłuszczu powoduje powstawanie około 150 cząsteczek ATP. Największa
ATP została odkryta w tkance mięśniowej przez naukowców w Niemczech i Stanach Zjednoczonych w 1929 roku jego rolę w magazynowaniu i podaży energii po raz pierwszy opisane w 1941 roku przez niemiecko-amerykański biochemik Fritz A. Lipmann. Dla osiągnięcia tego celu, podzielił Nagrody Nobla w 1953 w dziedzinie fizjologii lub medycyny. Największa