Schwinger Julian Seymour (1918/94), co fizyk na Amerykanina. Zdobył 1965 Nagrodę Nobla w dziedzinie fizyki za podstawowe prace w elektrodynamiki kwantowej. Elektrodynamiki kwantowej jest badanie interakcji między elektronami i promieniowania elektromagnetycznego. Ulepszony teorią elektrodynamikę kwantowej opracowany przez Schwingera pozwala naukowcom dokładnie przewidzieć efekty elektrycznie naładowane cząstki na siebie w obszarze promieniowania. Schwinger wspólną nagrodę z fizyk Richard Feynman amerykańskiego i japońskiego Phillips fizyk Shin'ichirō Tomonaga zrobił podobną pracę w elektrodynamiki kwantowej Niezależnie. Największa
Schwinger urodził się w Nowym Jorku. Jego rodzice byli Benjamin Schwinger, projektant i producent sukienek i Bellerose oscylatory pól. Julian Schwinger miał jeden starszy brat. Największa
Schwinger Took zainteresowania w dziedzinie fizyki w szkole średniej. Studiował dzieła brytyjskiego fizyka teoretycznego Paul Adrien Maurice Dirac, który został odnotowany w późnym 1920 roku za jego matematycznego równania opisujących zachowanie się elektronu. Dirac, co istotny wkład w mechanice kwantowej pole fizyki nie opisuje strukturę atomu i ruch cząstek atomowych. Wyjaśnia, w związku z tym, jak atom pochłaniają i emitują światło, i to wyjaśnia naturę światła. Największa
Po ukończeniu szkoły średniej w wieku 14 lat, Schwinger udział City College of New York, a następnie przenosi się do Columbia University, aby studiować fizykę jądrową. Napisał swoją pierwszą pracę na temat elektrodynamiki kwantowej, gdy miał 16 Największa
Schwinger uzyskał tytuł licencjata w dziedzinie fizyki z Kolumbii w 1937 roku, w wieku 17 lat od 1936 do 1938 roku, absolwent pracy zrobił na Uniwersytecie Wisconsin. Potem wrócił do Kolumbii, gdzie uzyskał doktorat z fizyki w 1939 roku
Schwinger wygrał National Research Council Fellowship do dalszych badań na Uniwersytecie Kalifornijskim w Berkeley od 1939 do 1940 roku pracował tam z Zauważyć amerykański fizyk Robert Oppenheimer. Schwinger pozostał jako pracownik działu badań w Berkeley od 1940 do 1941. Z Oppenheimera, pisał prace na temat teorii naukowych o jądrowego i mezonów, niektórych rodzajów niestabilnych cząstek atomowych. Największa
W 1941 roku rozpoczął pracę na wydziale Purdue Schwingera Uniwersytet w Indianie jako instruktor. Awansował na profesora nadzwyczajnego, w 1942 roku
W lecie 1943 roku, podczas II wojny światowej (1939-1945)
[1] 