Calvin opracowali genialnie prosty sposób się dowiedzieć. Chlorella algi zielone uprawiano w okrągłej, płaskiej, wypełnionego wodą "lizak kolby" wystawione na światło. Calvin wprowadzono dwutlenek węgla zawierającego węgiel 14 do kolby. Jak chlorella przeprowadzone procesy życiowe, zajęło w radioaktywnego węgla 14 i włączył ją do węglowodanów jest produkowane. Izotop działał jako wskaźnik, umożliwiający Kalwina do odwzorowania drogą węgla w całym procesie. Po drodze, Calvin gromadzone i analizowane ekstrakcji roślin. Chociaż założenie badań było proste, narzędzia analityczne stosowane były już zaawansowane i zawarte chromatografii papieru i radioautography. Spędził 10 lat, dokładnie określające reakcje i związki i zidentyfikowali 11 związków pośrednich w ogóle. Największa
Po wygranej Nagrody Nobla w 1961 roku, Calvin używane izotopów tlenu na prześledzenie ścieżki tlenu w procesie fotosyntezy. W 1963 roku Kalwin został mianowany profesorem biologii molekularnej. Osiem lat później został mianowany profesorem uniwersyteckim chemii. Od 1960 do 1980 roku pełnił funkcję dyrektora Laboratorium biodynamiki Chemicznych w Berkeley, zakładu założył do badań obiektów, takich jak konwersja energii słonecznej, chemii mózgu i powstania życia na Ziemi. Nadzorował budowę budynku laboratoryjnym, który został zbudowany w kręgu, aby promować ideę otwartego laboratorium. Po przejściu na emeryturę w 1980 roku, obiekt został przemianowany na Melvin Calvin Laboratory. W 1967 roku Kalwin otrzymał nominację na jednoczesną Associate Director w Lawrence Berkeley Laboratory. Największa
W 1955, Calvin udział Międzynarodowa Konferencja na temat pokojowego wykorzystania energii atomowej w Genewie, w Szwajcarii. Pracował także w komitetach zakresie biofizyki molekularnej, biochemii, nauki i polityki publicznej, a on był doradcą Narodowej Agencji Aeronautyki i Przestrzeni Kosmicznej (NASA). Nawet po przejściu na emeryturę, Calvin kontynuował swoje badania w takich dziedzinach jak kancerogenezy chemicznej i geochemii organiczne
