Bloch, Konrad Emil (1912-2000), niemiecki biochemik amerykański urodzony, wspólne Nagrodę Nobla 1964 w dziedzinie fizjologii lub medycyny z niemiecki biochemik Rosenstrasse do odkrywania Fiodor jak komórki zwierzęce przekształcić kwas octowy w cholesterol. Wyniki Blocha zwiększyło zrozumienie biochemii organizmów żywych i utorował drogę do zwalczania niektórych chorób układu krążenia. Największa
Bloch urodził się w Nysie, Niemiec, obecnie w mieście Nysa, Polska. Po zarabiać równowartość stopień Bachelor of Science w inżynierii chemicznej na Politechnice w Monachium w 1934 roku, Bloch opuścił Niemcy, gdzie naziści doszli do władzy w roku poprzednim. Do 1936 roku pracował w Instytucie Badań Szwajcarskiej w Davos, w Szwajcarii, gdzie podjął eksperymenty polegające na biochemię fosfolipidów w bakterii wywołujących gruźlicę. Największa
wspierany przez społeczność, uczęszczał absolwent szkoły w College Columbia University Lekarzy i Chirurgów. Po uzyskaniu doktoratu z biochemii w 1938 roku wstąpił na wydział Columbia. Został zaproszony do przyłączenia się do grupy badawczej Rudolfa Schoenheimer, gdzie rozpoczął pracę nad biosyntezy cholesterolu. Schoenheimer i jego kolega David Rittenberg, rozwinął metodę z użyciem znaczników radioaktywnych izotopów do działki drogą pewnych cząsteczek w komórkach. Metoda było pomocne dla studiowania biochemii cholesterolu, wosk-jak substancji znalezionych we wszystkich tkankach zwierzęcych. Przed Bloch rozpoczął studia cholesterolu, niewiele wiedziano o jego skutkach. Największa
Bloch i Rittenberg nadal badać poziom cholesterolu po śmierci Schoenheimer w 1941. Ich badania wykazały, że cholesterol jest w dużej mierze składa się z octanu, sól lub ester kwasu octowego , W 1942 i 1945 roku, Bloch pomógł wykazać znaczenie cholesterolu w funkcjonowaniu komórek zwierzęcych. Jest to substancja macierzysta dla hormonów płciowych, a także dostarcza kwasy żółciowe, które wspomagają wchłanianie tłuszczu. Największa
W 1946 roku Bloch opuścił Columbia na Uniwersytecie w Chicago, gdzie wzrosła przez szeregi na wydziale biochemii. W 1953 roku, spędził rok jako Guggenheim Fellow w Instytucie Chemii Organicznej w Zurychu w Szwajcarii. Po powrocie do Stanów Zjednoczonych, wstąpił na wydział chemii na Uniwersytecie Harvarda, gdzie był Higgins profesorem biochemii aż do przejścia na emeryturę w roku 1982. Od 1979 do 1984 roku, Bloch był również profesor nauk
[1] 