Przeglądaj artykuł Francois Jacob Francois Jacob Największa
Jakub, François (1920-) to francuski biochemik i genetyk. Otrzymał Nagrodę Nobla w 1965 roku w fizjologii lub medycyny za jego wkład do wiedzy naukowej z podstawowych procesów w żywej materii, które tworzą podstawy dla takich zasadach biologicznych jak, reprodukcji, adaptacji i ewolucji. Jakub podzielił nagrodę wraz z dwoma partnerami badawczymi, francuskich naukowców André Lwoff i Jacques Monod. Trzej mężczyźni badali komórki bakterii i odkrył w nich pewne rodzaje genów, zwane geny regulatorowe, które kontrolują aktywność innych genów. Największa
Jakub urodził się w dniu 17 czerwca 1920, w Nancy, Francja. Uczył się w Liceum Carnot w Paryżu. Pod koniec 1930 roku rozpoczął studia medyczne na Uniwersytecie w Paryżu (Sorbona). Od 1940 do 1945 roku, podczas II wojny światowej (1939-1945), pracował z Wolnych sił francuskich. Jego ręce były ranny w bitwie dla niego zbyt mocno, aby kontynuować swój plan, aby stać się chirurg. On jednak uzyskał dyplom lekarza w 1947 roku i stopnia naukowego doktora w 1954 roku, zarówno z Sorbony. Największa
Jakub dołączył do Instytutu Pasteura w Paryżu w 1950 roku jako asystent do Lwoff. Jakub został dyrektorem Laboratorium Instytutu w 1956 roku rozpoczął współpracę z Monod w 1958 roku, a do końca dekady, odkryli messenger kwasu rybonukleinowego (mRNA), ważną cząsteczki komórek. Kopie mu poleceń chemiczne do wytwarzania białek z kwasu dezoksyrybonukleinowego (DNA), innej ważnej cząsteczki, i prowadzi ich do struktur białkowych komórek podejmowania zwanych rybosomami.
Od 1960 do 1991 roku, Jakub był szef działu Pasteur Institute of genetyka komórek. Od 1964 do 1992 roku był również profesor i przewodniczący wydziału genetyki komórkowej w College de France w Paryżu. Jakub opublikował swoją autobiografię, La statua intérieure (posąg), w ciągu 1987