Bernard, Claude

mierć magendie w 1855 roku, Bernard stał profesor medycyny w College de France. Stał się członkiem Academie de MEDECINE w 1861 roku Bernard odegrał ważną rolę w tworzeniu, jak eksperymenty w dziedzinie nauk przyrodniczych powinna być przeprowadzona. Eksperymenty powinny być zaprojektowane tak, aby albo potwierdzenia lub odrzucenia hipotezy, z którym prowadzący naukowcy wyruszają w swoich badań. Największa

W 1865 roku, najbardziej znana książka Bernarda, Wstęp do Medycyny Doświadczalnej, został opublikowany. W tym twierdził, że medycyna będzie zmieniać tylko wtedy, gdy opiera się na fizjologii eksperymentalnej. Skrytykował także ideę "siły życiowej" jako zadowalającego wyjaśnienia dla życia. On zaproponował ideę "środowiska wewnętrznego" - składający się z humorów (krwi, flegmy, cholera [żółta żółć] i melancholii [czarnej żółci]), krwi i limfy, która pozostaje stabilna pomimo zmian wewnątrz i na zewnątrz organizm. Kiedy to stabilne środowisko jest zakłócony, organizm natychmiast ustawia się ją przywrócić. Książka doprowadziło do jego wyborów do Akademii Francuskiej. Największa

W roku 1870, Bernard rozpoczął badania w nowej dziedzinie, która doprowadziła do wydania, po jego śmierci, od zjawisk życia Common do zwierząt i roślin. Bernard zmarł 10 lutego 1878 w Paryżu, z chorobami nerek. Był pierwszym francuskim naukowcem, którego osiągnięcia były obchodzone z pogrzebu państwowego. Największa