Lovelock, James (1919-), brytyjski chemik, biolog i wynalazca, przedstawiono hipotezę, że o nazwie Gaia (GAY uh), że poglądy Ziemia jak żywy organizm, który funkcjonuje jako jednolitą całość. Największa
James Ephraim Lovelock urodził się w dniu 26 lipca 1919 roku, w Letchworth, Hertfordshire, w Anglii, do Toma Lovelock, handlarz dziełami sztuki, a Nellie AE (marzec ) Lovelock, lokalny urzędnik państwowy. Na Uniwersytecie w Manchesterze, specjalizował się w chemii, zdobywając licencjat dyplom w 1941 roku Na Uniwersytecie w Londynie, uzyskał stopień doktora dyplom w dziedzinie medycyny w 1949 roku i inż stopnia w biofizyki w 1959 roku
Od 1941 do 1961 roku, Lovelock służył jako naukowiec personelu z Narodowego Instytutu Badań Medycznych w Londynie. Następnie uczył się w Houston w Teksasie, i współpracował z Narodową Agencję Aeronautyki i Przestrzeni Kosmicznej (NASA) opracowanie sposobów wykrywania życia na innych planetach. Podczas tego projektu, Lovelock sobie sprawę, koncepcję, że doprowadziło go do sformułowania hipotezy Gai. Największa
On przedstawił swoją hipotezę w 1968 roku, nazywając ją Gaia po starożytnej greckiej bogini ziemi. Według jego teorii, wszystkie żywe istoty oddziałują na celu stworzenie warunków, które są potrzebne do życia, aby kontynuować. Przykładem Gaia w pracy jest tropikalny las deszczowy. Drzewa wydzielają wodę poprzez ich liści w procesie zwanym transpiracji. Przez dodanie wilgoci z powietrza, drzewa zwiększenie liczby burz. W rezultacie, środowisko niezbędne do lasów tropikalnych utrzymuje się na dwa sposoby: po pierwsze, rain utrzymuje drzewa podlewano; Drugi, deszczowe chmury blokują słońce, aby utrzymać las przed przegrzaniem Największa
On przedstawił swoje pomysły w Gaja. Nowe spojrzenie na życie na Ziemi (1979) i The Ages of Gaia (1988). Jego teoria wzbudziła kontrowersje wśród naukowców, niektóre z nich uznała za nienaukowe. Inni eksperci myślał, że badania na Gaia może dodać do zrozumienia problemów środowiskowych, takich jak efekt cieplarniany. Największa
Lovelock opatentowany około 60 wynalazków, w tym wielu precyzyjnych instrumentów pomiarowych. Po 1964 roku, stał się badaczem na własny rachunek w swoim laboratorium w południowo-zachodniej Anglii. Od 1967 roku do 1990 roku był profesorem wizytującym na Uniwersytecie w Reading. Największa