W ciągu 10 lat badań razem Luria Delbrück i Hershey się rolę w postęp wiedzy o fagi. W 1951 roku, gdy Luria wykazało, że bakteriofagi rosną klony mutantów fagów powstają przez przypadkowych mutacji spontanicznych. Luria opublikował dowód, że geny i bakteriofagów geny z innymi wirusami, ulegają mutacji spontanicznych w procesie podobnym do bakterii. Największa
W 1952 roku, Hershey i jego asystent, Martha Chase, zbadać, co się dzieje, gdy atak bakteriofagi. Okazało się, że wpływ na fagi DNA bakterii. DNA jest substancją, która tworzy genów materiał w komórkach, które wyznacza charakterystykę organizmu. Hershey i Chase okazało się, że gdy najeżdża na komórkę faga, DNA faga rzuca jego powłoki białek i przejmuje mechanizmu genetycznego bakterii, zmuszając ją do odtworzenia nowych wirusów zamiast nowych bakterii. To otworzyło drzwi do nowych odkryć, jak bardziej złożone organizmy rozmnażają i przekazać cech dziedzicznych. Największa
Luria planował zaprezentować swoją pracę na temat spontanicznej mutacji w bakteriofagów na 1953 posiedzeniu Towarzystwa Mikrobiologii Ogólnej w Oxfordzie, Anglia. Jednak ze względu na amerykańskim klimacie politycznym alarmu o ewentualnej działalności komunistycznej, rząd zaprzeczył Luria wizy do podróży. Jego były student James Dewey Watson przeczytać gazetę Luria, który twierdził, że białko faga, a nie jego DNA, przeprowadzone informację genetyczną. Największa
Luria został profesorem mikrobiologii na Massachusetts Institute of Technology (MIT) w Cambridge , Massachusetts, w 1959 roku na MIT, opracował program szkoleniowy dla młodych naukowców w dziedzinie genetyki bakteryjnych i wirusowych. Studiował także biochemii błon komórkowych bakterii. W 1964 roku został profesorem biologii na MIT. W 1965 roku stał się także zamiejscowy członkiem Instytutu Badań Biologicznych Salk w San Diego w Kaliforni
