Rodbell Martin (1925/98), amerykański biochemik. Zdobył Nagrodę Nobla w roku 1994 w dziedzinie fizjologii lub medycyny za badania nad mechanizmami sygnalizacji w komórkach. Dzielił nagrodę z amerykańskiego lekarza Alfred Goodman Gilman, których praca okazała teorię Rodbell wyjaśniającą takich mechanizmów. Największa
Rodbell urodził się 1 grudnia 1925 roku, w Baltimore. W połowie 1940 roku, podczas II wojny światowej (1939-1945) służył w US Navy jako operatora radiowego w Południowym Pacyfiku i na statkach w Chinach Seas. Rodbell otrzymał B.A. stopień w biologii z Johns Hopkins University w 1949 roku i Ph.D. stopnia w biochemii na Uniwersytecie w Waszyngtonie w 1954 roku
Od 1954 do 1956 roku, Rodbell pracował jako pracownik naukowy w biochemii na Uniwersytecie Illinois. Od 1956 do 1985 roku, był biochemiczne naukowiec z National Institutes of Health (NIH) w Bethesda, Maryland. W 1960 i 1970 roku, Rodbell i jego koledzy z NIH zrobił badania, które wykazały, że komunikacja komórka składa się z trzech części: (1) wzmacniacz, który reguluje cząsteczkę, która przyspiesza reakcje chemiczne, (2) receptor, lub drugi posłaniec, takie jak hormony, oraz (3) przetwornika, a substancję, która ułatwia tłumaczyć i mijają wzdłuż komórka odbiera sygnały z innych komórek, lub z zewnętrznego środowiska. Się hipotezę, że działanie przetwornika przeprowadzono substancjami nazwał białka G. W 1977 roku okazało się, że Gilman białka G istnieją i służyć jako przetworniki. To wyjaśnienie komunikacji komórkowej pomogło naukowcom lepiej zrozumieć, jak choroby, takie jak rak i cholera rozwijać. Największa
Rodbell pracował jako dyrektor National Institute of Environmental Health Sciences w Research Triangle Park w Północnej Karolinie, od 1985 do 1994 roku. Zmarł na choroby układu krążenia 07 grudnia 1998, w Chapel Hill w Północnej Karolinie. Największa