Enders, John Franklin (1897/85) był amerykańskim badania bakteriolog którzy dzielili Nagrodę Nobla w 1954 w dziedzinie fizjologii lub medycyny z amerykańską wirusologiem Thomas Huckle Weller i bacteriogist Frederick Chapman Robbins. Trzy opracowali technikę materiału wirusa hodowli. Technika pomógł doprowadzić drogę do stworzenia skutecznych szczepionek przeciwko odrze i polio.
Enders urodził się w West Hartford, Connecticut, 10 lutego 1897 roku ukończył Szkołę Świętego Pawła w Concord, New Hampshire, w 1915 roku, a następnie wszedł Uniwersytet Yale. Po dwóch latach, zaciągnął się do Marynarki Wojennej rezerwatu i został pilotem. Po I wojnie światowej (1914-1918), Enders powrócił do Yale, gdzie ukończył w 1920 roku, a następnie rozważyć wiele karier, w tym nieruchomości. Zdecydował się na naukę i studia w Harvard School of Arts and Sciences. Otrzymał tytuł magistra w 1922. Jego przyjaźń z niektórymi Harvard studenci medycyny nie wywołał zainteresowanie medycyną. Wrócił do szkoły i zdobył stopień naukowy doktora w bakteriologii na Harvardzie w 1930 roku
Enders pozostał na Uniwersytecie Harvarda od 1930 do 1946 roku, najpierw jako instruktor, a następnie adiunkta. W tym czasie studiował bakteryjne czynniki pneumokoki. W 1939 roku rozpoczął studia na wirusa świnki. Prace te doprowadziły do nowych technik do kultury wirusa świnki. W 1946 roku, Enders założył laboratorium do badań chorób zakaźnych na dzieci Medical Center w Bostonie. Dużo wybitne prace na choroby wirusowe przeprowadzono pod kierunkiem Enders, w tym uprawy wirusów polio, za który otrzymał Nagrodę Nobla. Następnie Enders powrócił do swojej wcześniejszej pracy na odrę. Największa
Enders poślubił Sarah Frances Bennetta w 1927 Mieli dwoje dzieci. Sara zmarła w roku 1943. W 1951 roku poślubił Carolyn B. Enders Keane. Zmarł 8 września, 1985. Największa