Kongresu i sądowa ochrona handlarzy narkotyków mogą wykraczać poza granice danego Narco państwa. W Gwatemali, skorumpowani urzędnicy opracowane przepisy, które zapobiega przed ekstradycji obywateli w obliczu oskarżenia w innym kraju. Ekstradycja jest potężnym narzędziem polityki stosowane przez Stany Zjednoczone walczyć wojnę z narkotykami. Chroniąc narkotykowych handlarzy swojego narodu od ekstradycji i ścigania, stan Gwatemali Narco pozwoliło jej handel kokainą wybuchnąć. Największa
Nie wszystkie państwa Narco są podobne, choć. W niektórych państwach rząd może dać dorozumianej zgody produkcją i handlem narkotykami, ale pozostaje nieaktywna w handel narkotykami. Kwota pieniędzy generowanych przez produkcją i handlem narkotykami może być tyle, aby się znaczny procent gospodarki kraju. Produkcja opium w Afganistanie produkuje $ 3 mld euro rocznie dla narodu. Ta liczba oszałamiająca reprezentuje połowę produktu krajowego brutto tego kraju - sumę wszystkich towarów i usług produkowanych w kraju w roku [Źródło: Norton-Taylor]. Z dochodów jak ten, rząd (i społeczeństwa) często waha się podjąć żadnych realnych kroków w kierunku ograniczenia handlu narkotykami w obrębie jego granic. Największa
Inne rządy podjęły bardziej bezpośrednie podejście do handlu narkotykami. Administracja prezydenta Peru Alberto Fujimori jest najlepszym przykładem. Przez 1990, Fujimori, który wstąpił do władzy poprzez składek kampanii przez kolumbijskich karteli narkotykowych, rządził Peru jako dyktator, który zatrudniał szwadrony śmierci, aby uciszyć dysydentów. Fujimori miał plany dla karteli oraz; a mianowicie, Vladimiro Montesinos, drugi dowódca Fujimori i szef wywiadu. Montesinos, były adwokat z różnych południowoamerykańskich narkotyków panów, utrzymuje swoje stare kontakty i wymuszali $ 700. każdy kilogram kokainy eksportowanego z Peru podczas Fujimoriego 10-letniej kadencji, gromadząc aż $ 1 mld osobistego bogactwa [źródło: Chauvin, Vann ]. Ci, którzy nie zapłacić rządowych zostały wyeliminowane przez szwadrony śmierci
