zadłużenia sufitowy
Gdy Stany Zjednoczone był młodszy, Kongres odbędzie znacznie ściślejszą kontrolę nad narodowym " kredyt karty ". W większości przypadków, Skarb Państwa nie może sprzedać papierów wartościowych - aka pożyczyć pieniądze - bez wyraźnej zgody Kongresu. Gdy trzeba Skarb pożyczyć pieniądze, Kongres określenie, jakie rodzaje papierów wartościowych do sprzedaży - krótkoterminowej lub długoterminowej - ile i na jakim oprocentowanie [źródło: Austin i Levit] Największa
Strict Kongres. został zniesiony tymczasowo w czasie wojny. Ustawa z 1898 roku przychody wojny, na przykład, dał elastyczność Skarbu pożyczyć do 500 $ milionów w sprzedaży połączenia krótko- i długoterminowych papierów wartościowych. Pieniądze te zostały wykorzystane na sfinansowanie wojny amerykańsko-hiszpańskiej i stanowiły po raz pierwszy, że Skarb Państwa może swobodnie pożyczyć do ustalonego limitu bądź pułapu zadłużenia. Największa
Pierwszy i drugi Liberty Bond Akty 1917 ustawić podobne ograniczenia zadłużenia w celu sfinansowania wpisu nas do I wojny światowej [Źródło: Austin i Levit]. Stopniowo, Skarb Państwa otrzymał coraz większą swobodę w ustalaniu, które papiery wygeneruje najwięcej przychodów dla najmniejszym zainteresowaniem. Największa
W latach 1920 i 1930, Andrew Mellon sekretarze Skarbu Henry Morgenthau argumentował na jeszcze większą elastyczność do zarządzania długu narodu. W 1939 roku, Morgenthau i prezydent Franklin Roosevelt przekonał Kongres do stworzenia pierwszego łączny limit zadłużenia, co oznacza, że pułap zadłużenia objętego wszystkie federalne [Źródło: Austin i Levit] zadłużenia. Tak długo, jak Skarb Państwa pozostał poniżej tego limitu zadłużenia, to było za darmo pożyczyć jak to raczył płacić rachunki w kraju na czas. Największa
To były narodziny pułapu zadłużenia, jakim go znamy. Zgodnie z tym przepisem, Kongres zatwierdza rachunki wydatków i Skarb domyśla się, jak zapłacić za nich. Skarb Państwa może pożyczyć do sufitu zadłużenia, nie pytając Kongresu o zgodę pożyczyć więcej. Ale co tak często, Skarb wpada się do sufitu, a Kongres musi głosować, aby go podnieść. Od 1960 roku, Kongres przegłosował podniesienie limitu zadłużenia
