Wielki Kryzys zmusił wielu ekonomistów, aby znaleźć nowe i lepsze sposoby, aby mieć oko na gospodarkach narodowych. Jednym z najbardziej zauważalną wszystkim zaliczek Depresja ery w teorii ekonomicznej było udoskonalenie tego, co nazywamy produkt krajowy brutto (PKB). Największa
Ten wskaźnik ekonomiczny było wokół w jakiejś formie przed depresją, ale funkcjonuje jako niewiele więcej niż guesstimate wartości gospodarki narodu. Ekonomista Simon Kuznets poprawiła go dramatycznie poprzez zastosowanie prawdziwych danych do pomiaru całkowitej wartości wszystkich towarów i usług wytworzonych w kraju w danym roku. Od tego czasu PKB stał się cennym narzędziem do oceny, jak dobrze lub źle gospodarka radzi sobie w pewnym momencie. Największa
Jako globalny krach finansowy chwycił w 2008 r GDPS świata odzwierciedlenie tej rzeczywistości. Wszystkie wzrostu bezrobocia, spowolnienie w produkcji i sprzedaży towarów i innych decyzji, że osoby, które w sposób skumulowany wpływ dokonanych witalności gospodarki może być wyrażona w postaci wykresów słupkowych i wykresów kołowych. Największa
Rzeczywiście, PKB jest wiarygodnym wskaźnikiem stanu gospodarki. Tak wiarygodne, jak to jest, jednak PKB naprawdę tylko mierzy jedno - pieniądze. Więcej do punktu, PKB mierzy pieniądze są wykonane przez oddziaływanie produkcji i konsumpcji w gospodarce. Dla niektórych osób, wskaźnik ten mówi im wszystko, co musisz wiedzieć; inni uważają, że pieniądze są jednym z wielu czynników określających stan zdrowia danej gospodarki. Po prostu, są ważniejsze rzeczy do rozważenia - jak szczęścia, na przykład Największa
Z wielu krajów na świecie o tak nieszczęśliwy, jak mogą dostać z powodu ich obwisłych danych o PKB, malutki naród Bhutanu jest. dzieje się w przeciwnym kierunku. Urzędnicy tam mają pochodzić z innego wskaźnika, zwanego szczęścia narodowego brutto (GNH). Na pierwszy rzut oka, GNH wydaje się trochę jak Day Weekend Five - komentarz język-w-policzek na wspólnym dążeniu do bogactwa wśród krajów rozwiniętych. Jednak Bhutanu są dość poważnie o realizacji GNH jako kluczowy wskaźnik ekonomiczny. Ukochana byłego króla tego kraju, Jigme Singye Wangchuck został głoszącą ideę szczęścia narodowego brutto od 1972 roku, a kraj przyjął go jako formalny wskaźnik ekonomiczny w 2008 roku [źródło: My