Podstawą kapitalizmu jest indywidualizm. System gospodarczy wynika z humanistycznymi ideałami 18 wieku europejskiego oświecenia - przekonania, że każdy człowiek jest wyjątkowy i indywidualnie cenne. Ten sposób myślenia był punkt zwrotny. Przed oświecenia, rządy nie mówić o prawach człowieka. Ale w tej wizji ludzkości, społeczeństwo składa się z wyjątkowych osób, które realizują swoje indywidualne interesy jest zdrowe - to charakteryzuje postępu duchowego i doczesnego bogactwa i wolności. Osoby fizyczne są nie tylko za darmo, aby realizować cele własny zainteresowany; powinny one realizować cele własny zainteresowany. Największa
To proste, aby zobaczyć, jak ta zmiana w świadomości społecznej stała się podstawą kapitalizmu. Jeśli interes własny jest dobrą rzeczą, i osobiste bogactwo jest samodzielnym zainteresowany celem, a następnie rozpowszechnione majątku, jest dobrą rzeczą. A jeśli indywidualnego dobrobytu prowadzi do ogólnego dobrobytu społecznego, niż indywidualne bogactwa prowadzi do ogólnego dobrobytu społecznego. Największa
dodany filozoficzny pogląd, że odwraca pojęcia społecznego indywidualizmu do koncepcji ekonomicznej kapitalizmu pochodziło z Adama Smitha pod koniec 1700 roku , Jego książka, " Badania nad naturą i przyczynami bogactwa narodów, " miał ogromny wpływ na zasadach ekonomicznych. Przed Smith, gospodarczy interes własny jednostki była postrzegana jako efekt przeciwny do zamierzonego - lub przynajmniej nieskładkowe - do dobrobytu gospodarczego społeczeństwa jako całości. Smith nie zgodził się z tym przekonaniem. Zasugerował dwie koncepcje, które ostatecznie stały się podstawą kapitalizmu.
widok ogólny Smitha jest to, że ". Niewidzialna ręka " prowadzi gospodarkę poprzez połączenie własnego interesu, własności prywatnej i konkurencji. K
