Jedenaście-letnia Hannah Taylor uważa, że nikt nie powinien jedzenia z puszki na śmieci. Kiedy miała pięć lat, zobaczyła, że ktoś robi tylko - pierwszy bezdomnego, jaką kiedykolwiek widziałem - i urodził się jej pasją. Wkrótce potem zaczęła Biedronka Foundation, organizację poświęconą robi wszystko, aby pomóc położyć kres bezdomności. Największa
Ona podróżował po jej rodzimej Kanadzie mówienia i prezentacji, rozłożenie jej przesłanie nadziei i trzeba tysiące ludzi. Ona również gospodarzem duże bossów obiady, gdzie spotyka się z przywódcami społeczności biznesowej i przekonuje je rozbić się z wysiłku. Do tej pory Fundacja Biedronka pomógł podnieść ponad milion dolarów. Znaczna część pieniędzy pochodzi z Hannah podnosi jej słoików Ladybug - czerwone słoiki malowane wyglądać jak biedronki, które pojawiają się w Kanadzie w czasie " Należy Zmień " miesiąc do zbierania Spare Change ludzi. Największa
W 2007 roku został uznany zwycięzcą BRICK Nagroda w kategorii wspólnotowego Building. Rozmawialiśmy z nią i poprosił ją o tym, dlaczego zaczęła Fundację Biedronka, wyzwaniom podróży i mówienia, jako 11-latek, a co ona ma nadzieję osiągnąć w nadchodzących latach. Największa
**
HowStuffWorks: najpierw zainteresował się bezdomnych i coś z tym zrobić w wieku pięciu lat. Jak się pragnienie, a skąd masz dysku, aby uruchomić coś w rodzaju Fundacji Biedronka w tak młodym wieku Największa
Hannah Taylor: Co się stało, że pierwszy zobaczyłem pierwszy bezdomnego I ' d kiedykolwiek widziałem w moim życiu. Jechaliśmy w dół z powrotem pas, i widziałem go, a on jadł z puszki na śmieci. Poprosiłem mamę, co robi i dlaczego to robi, bo to był pierwszy raz, bym kiedykolwiek widział bezdomnego. A ona powiedziała mi, że delikatnie bezdomnych mężczyzny, i robią to, co mają zrobić, aby jeść. Więc po roku martwiąc się o to i pytania o bezdomności, moja mama w końcu powiedziała mi, " Well Hannah, może jeśli coś z tym zrobić, może twoje serce nie będzie czuć się tak źle ". Więc poszłam do mojej klasy jednego nauczyciela na następny dzień, a ja zapytałem ją, czy mogę rozmawiać z klasy, co rozumiem, o bezdomności, a co możemy zrobić, aby pomóc. Zrobiłem więc mówić do mojej klasy, a skończyło się na piec i sztuki sprzedaży, dając wszystkie wpływy i ubrania i rzeczy do miejsc
[1] 