Wydaje się, że właśnie wczoraj, że mała dziewczynka chciała, aby wolontariusz w szkole i pomoc w jej zespołów i klubów. Twoje słodkie syn przychodził do was z ufnością z różnego rodzaju pytania. Wyjazdy rodzinne były szczęśliwe okazje. Największa
Więc, co się stało? Co z oczu wszystkich walcowania i sarkastycznych uwag wszystkich nagle? Dlaczego twoje dziecko lizać jeśli oferta przyzwoitka szkoły tańca? Dlaczego on działać z wyprzedzeniem w centrum handlowym, tak, że nie będzie widać z tobą? Dlaczego ona wydaje się, że niemal wszystko co robisz jest nudna? Największa
Dojrzewanie wybiła. Dziecko, które znaleźć można niezbędne do pierwszej dekady jego życia teraz wydaje się, że jesteś przegrany. Wystarczy zapytać dziecko, a usłyszysz to dla siebie: Ty nic nie wiesz. Jesteś żenujące. Lubisz wszystkie złe rzeczy. Zachowujesz się głupi. Wyglądasz źle. I tak dalej. Największa
Kursy są, nie zmieniły się wcale. Ale w tym trudnym okresie dzieciństwa i późniejszych naście lat, zmienia się niemal przytłacza tak zwany " animację ". Faza dzy grubsza odpowiada gimnazjum. Może on w, gdy dziecko jest tylko 8 lub 9 lat, ale może to trwać do wczesnych młodzieńczych lat. Największa
To normalne, że animacja myśleć rodzice są przegrani i działać zawstydzony przez nich. To część kryzysu emocjonalnego, których potrzebują, aby prawidłowo dojrzewać. Nastolatków próbują (często nieświadomie) do oddzielenia się od rodziców i ustalić swoją tożsamość. Oni bardziej troszczą się o opiniach rówieśnikami niż z rodzicami. Często wydaje się, odrzuca wartości ich rodziny i sposobów działania, jak starają się zrozumieć to ich własne. Mogą one być w ruchu w kierunku dorosłości, ale wciąż są dzieci i brak perspektyw. Mogą myśleć, że wszystko co robisz jest beznadziejnie przestarzałe. Ale nawet jak dążyć do niezależności, boją się utraty bezpieczeństwa rodziny. Twoje dziecko może nawet nazwać Cię przegrany winę na was za coś, czego ona nie chce zrobić. Największa
Twoje dziecko może być tak samo zdezorientowany jak masz, co się dzieje. Ale nie spodziewaj się Twoje dziecko, aby przyznać, że! Największa
Mimo, że jest to normalne zachowanie dla większości nastolatków, to nie jest zabawa dla rodzica, który jest nieustannie krytykowany. Zapoznaj się z poradami na temat tworzenia