W 2003 roku nastąpił wybuch zespołu ostrej niewydolności oddechowej (SARS) na całym świecie. Wybuch rozpoczął się w Chinach i, chociaż to tylko stało się jasne, że doszło do wybuchu SARS na początku 2003 roku, pierwsze przypadki SARS miały miejsce w listopadzie 2002 roku w prowincji Guangdong w Chinach. Chiński rząd nie chciał wywołać panikę na niezwykle dużą liczbą ludzi, którzy przybyli na zapalenie płuc w wyniku nowej choroby układu oddechowego i liczby osób, które umierają na nią, więc nie publikowania raportów o wybuchu dopiero na początku 2003. W marcu 2003 roku, Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) została poinformowana, że nie było ognisk choroby układu oddechowego w innych krajach, w tym Hong Kongu, Wietnamie i Kambodży. KTO zaczął zbadać przyczynę SARS, aby spróbować powstrzymać rozprzestrzenianie się choroby. Ponad 8000 osób zachorowało w czasie epidemii SARS, a blisko 800 zmarło.
Naukowcy odkryli, że SARS zostało spowodowane przez nowy typ wirusa koronowym. Koronawirusa człowieka jest jednym z wirusów powodujących przeziębienie. Jednak ten nowy rodzaj wirusa koronowym, co powoduje SARS, zaczęło się jak grypa, z objawami wysokiej gorączki, bóle głowy, bóle mięśni i kaszel. Wiele osób z SARS rozwinięte zapalenie płuc, a niektórzy mieli także biegunkę. SARS jest wysoce zaraźliwa i rozprzestrzenia się poprzez dotknięcie czegoś lub kogoś zakażony wirusem lub narażenia na kropelek zawierających wirusa po ktoś kaszle lub kicha. Dzięki zaawansowanej technologii podróży tak, że wirus mógł się rozprzestrzeniać na całym świecie bardzo szybko za pośrednictwem osób, które zostały zakażone i przebytych przed pojawieniem się objawów. Jednak SARS był kontrolowany i nie zostały zgłoszone żadne przypadki SARS od 2004 roku