Położenie: Centrum Największa
Dave Cowens, zgodnie z długoletnim Boston sport pisarz Bob Ryan, jest jednym z czterech kluczowych zawodników w historii Celtics - - pozostałe trzy są Bob Cousy, Bill Russell, i Larry Bird. Cowens pomostem między epok Russell i ptaków, zachęciły Celtics do mistrzostw w 1974 i 1976 roku i stał się drugim w historii prowadzi zbierający franczyzowej. Największa
Nie było nic subtelnie Cowens. Uderzył, walczył, zastraszany i chciał sobie drogę do górnej rzut centrów NBA pomimo stoi 6'9 " w epoce siedmiu stopek. Był fundamentem obrony Bostonie i ustawić dźwięk z jego zgiełku i wytrwałości. W lewo, zakręt miał kilka wad, choć. On nigdy nie rozwinął swoją prawą rękę, a on nie był bardzo gładka w niskim postu. On faule 90 razy w swojej karierze i popełnił prawie 3000 faule. Ale miał skok miękki strzał, niezawodne hak, sprężyste nogi i wspaniałe czasy dla zbiórek. On nigdy nie doprowadziły do NBA w zbiórkach, ale zajął drugie lub trzecie pięć razy. Największa
Możliwość Cowens do uruchomienia i eksploatacji podłogi na obwodzie uczynił go trudny przeciwnik dla gigantów takich jak Wilt Chamberlain i Kareem Abdul-Jabbar , W sezonie 1972-73, Celtics poszedł niepokonany przeciwko Chamberlaina Los Angeles Lakers, z Cowens średnio 31 punktów i 19 zbiórek. W pewnym momencie, Cowens miał prywatnego 10-gry zwycięską passę Abdul-Jabbar przeciw. Największa
Urodzony 25 października 1948 w Newport, w stanie Kentucky, Cowens udział Florida State przed wstąpieniem Celtics w 1970. W tym samym roku wspólne NBA Rookie of the Year z Geoff Petrie z Portland Trail Blazers, a dwa sezony później zdobył nagrodę najcenniejszych odtwarzacz ze średnimi 20,5 punktów i 16,2 zbiórek. W latach 1976-77, Cowens powiedział, że stracił zapał do gry i wziął dwa miesiące wyłączony; w momencie, Celtics byli w stromym spadku. Cowens podwoiła jako gracza /trenera większość sezonu latach 1978-79 po Tom Sanders został zwolniony, ale Celtics zakończył na ostatnim miejscu. Rok później, Cowens emeryturze. Próbował comeback z Milwaukee Bucks w 1982 roku, grał 40 gier, potem wychodzi na dobre. Został wybrany do Hall of Fame w 1990 roku
Więcej informacji na temat największych koszykarzy wszech czasów, odwiedź: Największa
[1] 