Pozycja: PitcherTeams: Chicago White Sox, 1904-1916; Boston Braves, 1917 Największa
Pierwotnie Edward Augustyn Walsh (1881/59) miał przytłaczający fastball i niewiele więcej. W 1904 roku, jednak podczas gdy w wiosennej szkolenia z Chicago White Sox, nauczył się rzucać Spitball z kolegą Elmer Stricklett, podobno pierwszy hurler opanować boisko. Spitter Walsh stała się tak skuteczne, że Sam Crawford powiedział kiedyś o tym, ". Myślę, że kula rozpadła się na drodze do tablicy i łapacz umieścić go z powrotem " Największa
Największa
Ed Walsh jest ostatni dzban wygrać 40 gier w sezonie, realizując ten wyczyn w 1908 roku
Oprócz pozyskiwania najlepszą Spitter w grze, Walsh pracował w godzinach nadliczbowych w celu poprawy jego Fielding. Zobowiązanie do siebie na początku swojej kariery, Walsh od 1907 roku stał się jego własny największym atutem. Tego roku zebrał 227 asyst, rekord wszechczasów dzbany. Walsh zdobył także 24 gier w 1907 roku i pracował 422 rund, ale takie dane zostały niczym w porównaniu z czego dokonał w roku następnym.
Największa W 1908 roku Walsh pracował amerykański Liga-rekordowe 464 rund, rzucił 42 pełnych gier, i stał się ostatni dzban w historii poważnych ligi wycięcie 40 zwycięstw w sezonie. Niezależnie od jego nadludzkiej osiągnięcia, White Sox zajął trzecie miejsce. Problem Zespołu, słaby atak, był najbardziej jaskrawo dowód na 2 października, kiedy Walsh oddał tylko jeden bieg w Cleveland i podsycana 15 farszów ale przegrał 1-0, bo jego koledzy nie byli w stanie uzyskać na podstawie jednego człowieka wobec Addie Joss.
Największa na Joss idealne-gra porażka był typowy los Walsha wszystkim w trakcie swojej kariery z White Sox. Dwa lata później, kiedy prowadził AL ze wspaniałym 1.27 ERA, on jednak miał rekord przegranych (18-20), jak Sox uderzył tuż 0,211 i zdobył skromne 457 działa w 156 meczach.
Największa Pomimo fatalny niedostatek ofensywnego wsparcia, Walsh nigdy nie brakowało zaufania do własnej zdolności. Charles Dryden nazwał go jedynym człowiekiem, który " może dumnie stojąc wciąż ". Inny pisarz Chicago, Pierścień Lardner, wykonane Big Ed jego model Jack Keefe, zarozumiały bumpkin bohaterem Znasz mnie Al, baseball klasyczną powieść.
Największa
Gra dla notorycznie ubogi Charlie Comiskey Walsh nigdy nie zdobył więcej niż $ 7,000 w sezonie i zwykle miał rozbić ponad 400 rund po prostu, aby uniknąć konieczności jego wynagrodzenia cięcie.
[1] 