Oglądaj MTV lub otworzyć kopię Rolling Stone lub spin i będziesz sprawdzić pewne muzyczne członków elity rozrywki. Ubrania, biżuteria, samochody, kluby, domy ... Można się zastanawiać, gdzie dokładnie, wszystkie pieniądze pochodzi. Ile artysta zrobić ze sprzedaży CD? Największa
bary, kluby i kawiarnie w całym kraju są przepełnione świeżych, utalentowanych muzyków, którzy chcą dołączyć do grona tych artystów. Ale tak naprawdę, jakie są szanse, co do sławy i emeryturę licencyjnych muzycznych? Największa
Zarabianie pieniędzy w branży muzycznej jest trudne. Kontrakty Nagrywanie są notorycznie skomplikowane i każdy wielki artysta nagrywania ma małą armię przedstawicieli prawnych do przetłumaczenia i negocjowania tych ofert. W tym artykule przyjrzymy się w świecie tantiem muzycznych i zobaczyć, jak pieniądze są rzeczywiście w tej branży. Największa kto co dostaje? Największa
Pierwszą rzeczą, którą musisz zrobić, to odróżnić nagrywania- Artysta i tantiemy. licencyjne songwriter /wydawca
W fiasku Internet - Alternatywa Zobacz, Janis Ian, wokalistka /autorka tekstów, stwierdza: Największa Jeśli nie jesteśmy kompozytorów, a nie wielkim sukcesem na rynku (jak w platynowym-plus), my [nagrywania artyści] nie ani grosza off naszych nagrań.
Ona odnosząc się do faktu, że artystów i kompozytorów nie zarobić tantiemy w ten sam sposób. Nagrywanie artyści zarobić tantiemy ze sprzedaży swoich nagrań na płytach CD, kaset magnetofonowych i, w starych dobrych czasach, winylu. Nagrywanie artyści nie zarabiają tantiemy na temat występów publicznych (gdy ich muzyka grana jest w radiu, w telewizji lub w barach i restauracjach). Jest to praktyka od dawna, że to na podstawie prawa autorskiego oraz fakt, że kiedy stacje radiowe odtwarzać utwory, więcej płyt i taśmy są sprzedawane. Kompozytorów i wydawców, jednak zarabiają tantiemy w tych przypadkach - jak również niewielką część sprzedaży nagrań Największa
tylko bieżące wystąpienie, w którym artyści zarobić tantiemy dla " występy publiczne ". jest wtedy, gdy utwór jest odtwarzany w arenie cyfrowej (jak w Webcast lub na radio satelitarne), jest nie-interaktywne (czyli słuchacza nie wybierać utwory usłyszeć), a słuchacz jest abonentem tej usługi. Stało się tak z praw wydajności cyfrowych nagrań dźwiękowych w ustawie z roku 1995. Ten akt dał wykonawców muzyki pie
[1] 