Ach, tajemniczy "?. Makbet " Tragiczny sztuka Williama Szekspira jest przesiąknięta oszustwa, morderstwa, manipulacji i innych ciemnych czynów i otoczony przesądów prawdziwego życia. Największa
W spektaklu Makbet wraca z pola bitwy, aby spotkać trzy wiedźmy, którzy sprawiają, że trio proroctw , Wiele playgoers i wykonawcy wierzą zaklęcia w " Makbet " były prawdziwe przekleństwa podjęte z rzeczywistego sabatu. Jak inaczej to jest możliwe do wyjaśnienia urazów, wypadków i chorób, które spotkały tak wielu ludzi, którzy angażują się w jego produkcjach Największa
Podczas pierwszego wykonania "? Makbeta " na początku 1600 roku, aktor ukazywania Lady Makbet zachorował i zmarł na scenie, zmuszając Szekspira przejąć rolę. W późniejszych przedstawieniach, theatergoers stał się tak wciągnąć w działania, czasami tworzą gniewny tłum i próbowała egzekwować sprawiedliwości na Lady Makbet. W 1849 roku, na przykład, ponad 30 osób zginęło, gdy zamieszki miały miejsce w trakcie wykonywania przez gry Największa
Legendarni aktorzy jak Laurence'a Oliviera i Charlton Heston doświadczonych bliskie połączenia w spektaklach ".. Makbet " Olivier, który zagrał Makbeta w 1937 roku, został niemal zmiażdżony przez światła na scenie. Heston, który przyjął rolę w 1953 roku, został poważnie spalony na jego kończyn dolnych po jego rajstopy jakoś oblał naftą [źródło: MacGowan] Największa
eddy nieszczęścia wirując wokół " Makbeta ". wydaje się naśladować tragedii mających miejsce na scenie. Żona Makbeta, w celu przyspieszenia jego dojście do tronu, zachęca go, aby zamordować króla panującego. Gdy Makbet robi, wchodzi w stan paranoi. On morduje jego najlepszy przyjaciel, których dzieci są prorokował, aby przejąć tron w przyszłości, a także całe rodziny, widzi jak konkurencja. W końcu, Lady Makbet ginie winy i Makbet ginie też Największa
Tymczasem widzowie zostały pozostawione się zastanawiać, czy czarownice po których ". Makbet " role były wzorowane ukradł w teatrze, oglądałem ten pierwszy próbę generalną i zostawił klątwę, która przetrwała wieki. Być może nie docenić ich czary są wystawione do spożycia publicznego. A może nie byli miłośnicy teatru. Nie