Monet przybył do stolicy w maju 1859 roku, podczas gdy roczna Salon był na wystawie. Jego listy ujawniają, że podziwiał najbardziej radykalne tendencje w sztuce: naturalizmu Constant Troyon, Camille Corot i Charles-François Daubigny - malarzy związanych z regionem Barbizon którzy pionierem pleneru (odkryty) malowanie - i realizmu Gustave Courbet i Edouard Manet, których tematy nowoczesnego życia zakwestionował tradycyjne konwencje sztuki. Monet naukę w Académie Suisse, w wolnomyślicielskie studio z niestrukturalnych programu nauczania, ale w 1861 roku został powołany do służby wojskowej. Największa
Podczas stacjonowania w Algierii, Monet zakontraktowane dur brzuszny i otrzymał urlop do odzyskania w sierpnia 1862. Jego ciotka następnie wypłacane są mu zwolniony z pozostałych latach służby, a wraz z jej wsparcia, wrócił do Paryża, aby zapisać się na studia Karola Gleyre. Szanowanym malarzem akademickim, Gleyre oferowane konwencjonalne szkolenie na przygotowanie młodych artystów konkurencji w Salonie. Ale, w towarzystwie podobnych poglądach studentów, takich jak Alfred Sisley, Frederic Bazille i Auguste Renoir, Monet zyskał od szkicowania wycieczki na wieś i wkrótce opuścił studio. Największa Więcej na Monet Największa
Monet zadebiutował na Salonie w 1865 roku malarz morskiego w stylu Boudin, wykazującego ujścia Sekwany w Honfleur (1865). Jednak jego zainteresowanie szybko przesunął się do scen z życia współczesnego. Zainspirowany twórczością Maneta, takich jak Muzyka w Ogrodach Tuileries (1862), Monet próbował kilka kompozycji modnych młodych paryżan zabawie na świeżym powietrzu. Największa
Z jego przyjaciół i jego przyszłej żony, Camille Donicieux (1847/79 ),